Θεολογικές ἀπαντήσεις, σέ πολυποίκιλα ἐρωτήματα τινός ἐρευνητοῦ τῆς Ἀστρονομίας
Καταρχην, χαίρομαι που επι τέλους επικοινωνώ με κάποιον ορθόδοξο χώρο , που θα μου δώσει απαντήσεις . Είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και στόχος μου είναι ως απλός άνθρωπος, να εμβαθύνω στο μέγιστο , την πίστη μου προς τον Χριστό, τον Υιό του Θεού. Η αλήθεια είναι πως βρίσκομαι σε μεγάλη σύγχυση, εχω πολλά κενά , και για αυτό θέλω την βοήθεια σας . Αν μου απαντήσετε στα παρακάτω ερωτήματα :
α) Απο την αυγή του ανθρωπίνου πολιτισμού και ακόμα πιο πίσω, η ανθρωπότητα άρχησε να αναπτύσει κάποιου είδους μαγικο-θρησκευτικά δρόμενα. Οι αρχαίοι λαοί (εως και σημερα), απο τους Βαβυλωνίους , τους κατοίκους της Αφρικής , τους κατοίκους της Αμερικής , ως τους Λάπωνες και τους Σαμάνους, ανέπτυξαν ικανότητες πνευματικών εμπειριών.
Πρόσφατα παρακολουθούσα, σε ενα τζαμί του Ιράν, μια τελετή εξαγόρευσης δαιμόνων. Παρατήρησα πως ο Μουφτής (ή οτι άλλο είναι) κατάφερνε να υποβάλει τους δαιμονισμένους και να βγάζει το <<τζίνι>>, επαναλαμβάνοντας μονότονα, για πολύ ώρα, εναν ψαλμό και κάποια λόγια (αλαχ κτλ).Το ερώτημα είναι: Με ποιόν τρόπο οι αρχαίοι λαοί, αλλά και οι σύγχρονοι αλλόδοξοι (μουσουλμάνοι, βουδιστές), και αιρετικοί (καθολικοί-προτεστάντες) , καταφέρνουν να εξαγορεύουν δαιμόνια , να θεραπεύουν ασθένειες , να προβλέπουν το μέλλον κτλ ; - Υπάρχει κάποια γενική μηχανιστική διαδικασία που έχει να κάνει με την κατάσταση της συνείδησης του <<ασθενή>> ; - Επιπλέον, πως είναι δυνατόν η εξαγωγή ενός δαιμονίου απο τους Μουσουλμάνους (τους Βουδιστές , τους αιρετικούς, κτλ) και η ενασχόληση με τα δαιμόνια, να είναι τόσο ελεγχομενη και χωρίς αρνητικές επιδράσεις για τον Ιερέα μουσουλμάνο ή βουδιστή , κτλ ; - Σε ποιανού το όνομα και με ποιές δυνάμεις , ο αλλόδοξος ή αιρετικός Ιερέας , καταφέρνει να ελέγχει και να διώχνει τα δαιμόνια ;
β) Πρόσφατα διάβαζα για ενα περιστατικό στο Αγιον Ορος , με τον γέροντα Παϊσιο και εναν νεαρό μοναχό βουδιστή. Εκεί λέει οτι ο Βουδιστής μοναχός χτύπήθηκε πολύ άσχημα απο τα δαιμόνια , όταν αυτά δεν κατάφεραν να κάνουν αυτό που ήθελαν (να σπάσουν κάποια πέτρα), εξ αιτίας της προσευχής του γέροντα.
Το ερώτημα είναι :-Πώς είναι δυνατόν κάποιοι Μάγοι μετα την απόρριψη και ήττα του δαιμονισμού , να μην έχουν καμία επίπτωση; Διαβάζω την βιογραφία του Αγίου Κυπριανού , που ήταν πολύ μεγάλος μάγος και έλεγχε στην κυριολεξία σαν μαριονέτες πολλά δαιμόνια . Αυτός ο μάγος μετά την αποτυχία του να <<γοητευσει>> μια νεαρή γυναίκα (την Ιουστίνα) , δεν έπαθε τίποτα.Ακόμα και μετά την μεταστροφή του μάγου Κυπριανού απο τον δαιμονισμό , τα δαιμόνια δεν κατάφεραν να του κάνουν τίποτα.- Γιατί κάποιους Μάγους τους ενοχλούν (τους δέρνουν) τα δαιμόνια και κάποιους όχι;; - Γιατί κάποιοι μάγοι ελέγχουν τα δαιμόνια σαν μαριονέτες και κάποιοι άλλοι , όχι ;- Μήπως τα δαιμόνια είναι κάποιος αρνητικά φορτισμένος υποσυνείδητος (παραψυχολογικός (?) ) μηχανισμός άμυνας , που δεν έχει διερευνηθεί σωστά απο την επιστήμη ;Ο Χριστός μίλαγε στα δαιμόνια , και τα οδηγούσε όπου ήθελε , σαν να οδηγούσε μηχανισμούς πληροφορίας << βιολογικών / παραψυχολογικών ιών>> σε άλλα όντα (απο ανθρώπους στα γουρούνια).
γ) Διαβάζω οτι απο την αρχαιότητα (απο τον πρωτόγονο άνθρωπο) ως τα σήμερα , υπάρχουν άνθρωποι σε όλον τον κόσμο , σε όλες τις φυλές , ανεξάρτητα ιστορικής συγκυρίας , ανεξάρτητα πολιτισμικής στάθμης , ανεξάρτητα θρησκευτικής πίστης , ανεξάρτητα ηθικού προφίλ και αγνότητας , που γεννιούνται με κληρονομικά ψυχικά χαρίσματα. Αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν αποδεδειγμένα, υπερφυσικές ιάσεις σοβαρών ασθενειών , καταφέρνουν πρόβλεψη του μέλλοντος , καταφέρνουν διάφορα παραφυσικά φαινόμενα χωρίς να το επιδιώκουν και χωρίς να επικαλουνται οποιαδήποτε θεότητα.
Το ερώτημα είναι : - Γιατί το Αγιο Πνεύμα επισκέπτεται απο την γέννηση τους, τόσο διαφορετικούς ανθρώπους με τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες και τους δίνει, χωρίς καν να βαφτιστούν Χριστιανικά και ορθόδοξα , τόσα δώρα και τόσες ικανότητες; - Γιατί το Ορθόδοξο Χριστιανό βρέφος και παιδάκι παρα το οτι είναι βαφτισμένο στο όνομα του Αγίου Πνεύματος δεν εμφανίζει ψυχικά χαρισματα πάνω απο το μέσο όρο της παγκόσμιας στατιστικής ; ενώ παιδιά ακόμα και απο άλλες δοξασίες ανεξάρτητα αν βαφτίζονται ή οχι <<κληρονομούν>> πνευματικά χαρίσματα στον ίδιο στατιστικό δείκτη με μας τους Ορθοδόξους (λογου χάρη 1 / 100000 κατοίκους) ;- Γιατί δεν υπάρχει η παραμικρή διαφοροποίηση , ως προς τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, σε σχέση με αλλόδοξους και αιρετικούς ;- Τι σημαίνει η φράση , <<βαφτίζεσαι με πνεύμα και νερό>> ; Μήπως κάτι έχουμε παρεξηγήσει ;Επίσης, όταν βρέθηκα σε ενα μοναστήρι και ρώτησα τον ηγούμενο αν κατά τα άχραντα μυστήρια, παρίσταντο και άγγελοι κυρίου στην τελετή , αυτός που απάντησε βεβαίως , αλλά πρέπει να είσαι απόλυτα αγνός για να τους δείς. - Το ερώτημα είναι γιατί εγώ (και άλλα μικρά παιδιά που ρώτησα) όταν ήμουν μικρό και αγνό παιδί και ενω μου είχαν πεί οτι εκεί θα δώ αγγέλους , δεν θυμάμαι ποτέ να είδα αγγέλους , ενω ήμουν συνεχώς γυρω και κοντά στην αγία τράπεζα ;
δ) Όταν ο Χριστός έδωσε εντολή στους μαθητές του << μαθητεύσατε πάντα τα έθνη>> , εννοούσε τα έθνη του γνωστού στους μεσανατολίτες, κόσμου. Όμως η μισή γή μέχρι την εποχή του Χριστού και για 15 αιώνες μετά , ήταν άγνωστη στους μεσανατολίτες λαούς. Η Αμερική ανακαλύφθηκε απο τον Χριστόφορο Κολόμβο τον 15ο αιώνα.
- Γιατί ο Χριστός δεν αναφέρθηκε ποτέ στους άγνωστους λαούς της Αμερικανικής Ηπείρου της άγνωστης μισής Γής ; - Γιατί αυτοί οι λαοί έπρεπε να περιμένουν 15 αιώνες σε σχέση με την υπόλοιπη ανθρωπότητα για να γνωρίσουν και να ακούσουν το όνομα και την διδασκαλία του Χριστού ;- Γιατί εως τότε ενώ εμφανίστηκε δίκαια στην μισή ανθρωπότητα ( ο ίδιος, ή δια μέσου των Αποστόλων) , δεν εμφανίστηκε στην Αμερικανική Ήπειρο, να διδάξει τον λόγο του Θεόυ , έστω μέσω κάποιου Αγίου ή Αγγέλου; - Είναι δυνατόν οι άγριοι κάτοικοι της Αφρικής και της κέντρικής Ασίας , να ήταν ποιό έτοιμοι να δεχτούν την διδασκαλία του , απο τους Αμερικανικούς λαούς ;- Ποιές μπορεί να είναι οι βαθύτερες προεκτάσεις αυτού του ιστορικού γεγονότος ; τί μπορεί να σημαίνει ;
ε) Στην καινή διαθήκη διαβάζω απο το στόμα του ίδιου του Χριστού , πως πολλοί θα προσπαθήσουν να προφητεύσουν τα μελλούμενα γεγονότα , αλλά την ώρα και την μέρα και αν τελικά θα πραγματοπιηθούν αυτά , την ξέρει μόνο ο ίδιος ο Θεός . Ούτε οι Απόστολοι , ούτε οι Αγιοι, ούτε καν ο ίδιος ο Υιός του Θεού.
Ο Χριστός δηλαδή.Σήμερα υπάρχουν πολλοί νέοι ασκητές και νέοι Άγιοι που προφητεύουν πολλά γεγονότα καταστροφολογικής κατευθυνσης . Άλλος λεει οτι θα πάρουμε την Κων/πολη, άλλος λέει οτι θα γίνει μεγάλος πόλεμος , άλλος οτι θα πεθάνουμε απο την πείνα όπως την Γερμανική κατοχή. Και όλα αυτά μάλιστα πολύ σύντομα. Τώρα στα χρόνια που ζούμε.Το ερωτημα είναι :- Πόσο βάσιμες είναι όλες αυτές οι προφητείες; - Είναι προφητείες απο το Αγιο Πνευμα ; - Είναι προφητείες αληθινές ;- Αν αυτές οι προφητείες ( θα πάρουμε την πόλη , θα πεθάνουμε απο την πεινα όπως στην κατοχή) , δεν γίνουν πραγματικότητα και διαψευστούν , ποιο θα είναι το μέλλον και η αξιοπιστία, της αυθεντικότητας της ορθοδόξου πίστεως ;
στ) Στο <<Πάτερ ήμών>> λέει : <<γεννηθήτω το θέλημα σου>>.
- Αφού λοιπόν λέει <<γεννηθήτω το θέλημα σου>>, ποιός είναι ο λόγος να επιδιώκουμε κάτι διαφορετικό με την προσωπική και ομαδική προσευχή ; - Ποιός είναι ο ρόλος της εκκλησίας και της προσευχής προς εναν ιδιοτελή ανθρώπινο σκοπό , όταν ο Χριστός λέει , <<γεννηθήτω το θέλημά σου>>; και πως ξέρουμε πέραν πάσης αμφιβολίας οτι το δικό μας θέλημα κατα της προσευχή . ταυτίζεται με το θέλημα του Θεού; Του Πατέρα .
ζ) Αρχικά πρέπει να πω , πως δεν έχω καμία σχέση με αστρολογίες και ανοησίες . Αντιθέτως, μελετώ (οσο μπορώ) , την αστροφυσική και την αστρονομία, οι οποίες βασίζονται σε φυσικές παρατηρήσεις και μαθηματικές αποδείξεις για την πρόβλεψη της κίνησης των φυσικών ουράνιων σωμάτων.
Όμως υπάρχει ενα γεγονός στην Αγία Γραφή , οπου γίνεται αστρολογική πρόβλεψη και υπολογισμός για την γέννηση του βασιλέα των βασιλέων . Εδώ δεν μιλάμε για φυσική αστρονομική πρόβλεψη κίνησης ή παρουσίας άστρου , αλλά για υπερφυσική (;) παρατήρηση, ενός αόρατου άστρου και για μια προφητεία για γέννηση . Οι τρείς Μάγοι με τα δώρα , ήταν αστρολόγοι και προφήτευαν γεγονότα στην γή , με βάση τους αστρολογικούς υπολογισμούς. Προφήτευσαν σωστά μέσω της αστρολογικής συσχέτισης, την γέννηση του Χριστού. Το ερώτημα είναι :- Είναι η αστρολογία αποδεκτή ως προφητική τέχνη απο την εκκλησία της Ελλάδος;- Αν όχι , τότε γιατί αποδέχεται ως σωστούς τους αστρολογικούς υπολογισμούς των τριών Μάγων (σοφών) ; - Οι αστρολόγοι-Μάγοι , έχουν την ικανότητα να βλέπουν και αόρατα άστρα;
η) - Γιατί η εκκλησία αποδέχεται μαρτυρίες απο ασκητές , απο πιστούς , και απο άλλους , για εξωσωματικές εμπειρίες κοντά στο θάνατο που έχουν σχέση με νεκρούς , με κόλαση και παράδεισο;
Στην περίπτωση για παράδειγμα της αναπαράστασης της κόλασης απο ασκητές (εξωσωματική εμπειρία), αναφέρουν ενα περιβάλλον κόλασης , σύμφωνα με όσα ξέρουν , με όσα έχουν ακούσει , με όσα έχουν διδαχθεί και δεί. Αλλοι όμως άνθρωποι με παρόμοιες εμπειρίες (κοντά στο θάνατο) , που δεν είναι και τόσο πιστοί ,η που πιστευούν σε άλλα δόγματα (στα οποία δεν υπάρχει αναπαράσταση κόλασης ) , δεν αναφέρουν σκηνές κολάσεως και αναπαραστάσεις σχετικές. Το ερώτημα είναι :- Γιατί αυτοί που πιστευουν έντονα στην ύπαρξη κόλασης την βλέπουν με γηϊνες/εμπειρικές εικονιστικές αναπαραστάσεις , ενώ άλλοι που δεν τα πιστευουν αυτά (ή δεν τους έχουν υποβληθεί/δεν έχουν πιστέψει) , βλέπουν τελείως άσχετα πράγματα;- Μήπως είναι παιχνίδια του εγκεφάλου και του υποσυνειδήτου του συγκεκριμένου ανθρώπου ;- Μήπως είναι μια πλάνη ; δεδομένου οτι ο Χριστός είχε πεί , πως κανείς δεν μπορεί να επικοινωνήσει με πεθαμένους και να πάει στην κόλαση και τον παράδεισο και να γυρίσει . Ο Λάζαρος που επέστρεψε μετα απο πέντε μέρες απο τον <<άλλο κόσμο>>, δεν ανέφερε τίποτα , παραμόνο πυλός κλέβει πυλό, όταν είδε καποιον να κλέβει ενα αγγείο. - Μήπως έχουμε εξαπατηθεί απο αυτές τις μαρτυρίες;
θ)- Αν τα κριτήρια του Θεού είναι εντελώς άγνωστα για εμάς, και είναι εντελώς απροσπέλαστη η <<λογική>> του ,- γιατί επιμένουμε να τους δίνουμε μόνο εμπειρικές ερμηνείες σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια ; Ο Χριστός μέσα στη Αγία Γραφή μιλά κατα κύριο λόγο , συμβολικά και παραβολικά . Παρ όλα αυτά μιλά ξεκάθαρα για αγάπη , για ταπείνωση , για ανιδιοτέλεια .
- Ποιο όμως είναι το βαθύτερο νόημα όλων αυτών των στοιχείων ; τι μπορεί να σημαίνουν σε ενα θεμελιωδέστερο επίπεδο ; (πρώτων αρχών άραγε) - Το νόημα τους, είναι πέρα απο τα κριτική και βιωματική ικανότητα μας ;
Περιμένω με μεγάλη αγωνία τις απαντήσεις σας !
Φιλικά
Μαρθίδης Ελευθέριος.
Ἀγαπητέ μου ἀδελφέ Ἐλευθέριε, χαῖρε!
Ἐξ΄ἀρχῆς, σέ εὐχαριστοῦμεν γιά τά ἐρωτήματα, τά ὁποῖα, μᾶς ἀναγκάζουσιν νά συμπροβληματιστοῦμεν σέ βάθος, σέ πολυποίκιλα σοβαρά θεολογικά ζητήματα.
Προσωπικά, δέν γνωρίζομεν ἀφ΄ἐαυτοῦ μας, νά σᾶς ἀπαντήσωμεν σέ τέτοια τόσον σοβαρά θεολογικά θέματα. Οὔτε εἴμεθα, Πνευματικοί-Χαρισματοῦχοι ἄνθρωποι, διά νά σέ βοηθήσουμεν ἐξ ἀποστάσεως, ἵνα ἀρθοῦν τά ὅποια προσωπικά μπερδέματα καί ἀδιέξοδά σου. Ὡστόσο, εὐχόμαστε νά βρεῖ ἕναν τρόπον ὁ Τριαδικός Θεός νά σέ φωτίσει. Γι΄αὐτόν τόν λόγο μιᾶς καί μᾶς τό ζητᾶς, θά σέ πληροφορήσομεν περί τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Διδασκαλίας καί τῆς ἀπλανοῦς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας, τό κατά δύναμιν, ἀπ΄τά ὅσα ἐλάχιστα γνωρίζομεν, ἐμπειρικά καί γνωσιολογικά, τά ὁποῖα διδαχθήκαμεν καί διδασκόμεθα ἀκόμη, ὑπό τινῶν ἁγίων καί φωτεινῶν προσωπικοτήτων, δηλ. ἐκ τῶν Πνευματικῶν πατέρων καί Φωτισμένων Καθηγητῶν μας.
Ἡ σύνολη Πατερική καί ἀπλανής Θεολογία, ἡ συμφωνία τῶν Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς διδάσκει σαφῶς-σαφέστερα, ὅτι μία ἀφετηριακή καί βασική προϋπόθεση, διά νά ἀποσαφηνίσουμεν ὑπαρξιακά, κάποια βασικά θεολογικά πράγματα, περί τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, θά πρέπει νά μετέχουμεν βιωματικά εἰς τά Θεῖα Μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἔχοντες Πνευματο-λογικά καί ἕναν ἔμπειρο-Φωτισμένον καί Διακριτικόν Πνευματικόν, διά τήν Πνευματικήν καθοδήγησιν μας, εἰς τήν ἐν Χριστῷ Ζωῇ. Πῶς διαφορετικά, θά συντονισθῶμεν, μέ τήν θεῖα συχνότητα τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ; Πῶς θά μυηθῶμεν ἀπλανῶς, τά Μυστηρία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως; Πῶς θά ἀποκτήσομεν τινά Θεογνωσία ἄνευ τῆς φοιτήσεως μας, εἰς τήν Θεοδρομία; Ἄνευ λοιπόν, αὐτῶν τῶν βασικῶν, Εὐαγγελικῶν προϋπόθεσεων, εἶναι ἀκατόρθωτον γιά κάθε ἄνθρωπον, δηλ. «ὀρθόδοξον» ἤ ἑτερόδοξον ἤ καί ἑτερόθρησκον, νά ἀπεγκλωβιστεί καί νά ἀπελευθερωθεί ἀπό τά πολυποίκιλα προσωπικά μπάζα του, δηλ. τίς ἀστοχίες, πάθη καί σωρηδόν ἀμαρτίες καί τίς λοιπές ψυχοσωματικές συγχύσεις του.
Θά χρειασθῶμεν πολλές σελίδες καί ὑπεραρκετόν χρόνον διά νά σοῦ ἀπαντήσομεν σέ ὅλα καί μέ πάσαν ἀκρίβειαν. Ἐξάπαντος, ὑφίστανται ὅλες οἱ ἀπαντήσεις, σέ διαβεβαιώνουμεν ἀπόλυτα ἐπί τοῦτο, καί θά ἦτο καλό, διά ὅλους μας τό γράφω, νά ἐρευνούσαμεν καί νά μελετούσαμεν καί λιγάκι πραγματικά, φιλότιμα καί καλοπροαίρετα. Γι΄αὐτόν τόν λόγο, νά μᾶς ἐπιτρέψεις τότε, νά ἀπαντήσομεν συνοπτικά στά ἐρωτήματα πού θεωροῦμεν ὡς βασικά, διότι μερικά ἄλλα δέν ἐξαντλούνται σέ μίαν ἁπλήν καί ἔγγραφον ἀνταπάντησην, καί ὡς ἐκ τούτου, ἐπιθυμῶμεν νά μην σοῦ ἀπαντήσομεν ὅλα τά ἐρωτήματά σου, διά νά συνεχίζεις νά προβληματίζεσε καί νά ἐρευνάς. Οἱ ἀπαντήσεις μας, δέν ἀξιώνουσιν τινά ἀλάθητον ἤ ὅτι ὁλοκληρώνεται μέ κάθε ἐπάρκεια καί ὁλοκληρωτική ἐξάντλησις ἡ κάθε ἀπάντησις. Δέν ἐξαντλούνται σαφῶς, τά ζητήματα πού θίγεις, μέ μίαν ἁπλήν ἐπιστολήν. Τά θέματα εἶναι ἄκρως Θεολογικά, καί ἄρα ἀνεξάντλητα, τά ὀποῖα χρήζουσιν βαθυτάτης ἀντικειμενικῆς ἔρευνας ἐπί τῶν Θεολογικῶν πηγῶν, τῶν ἱερῶν Γραφῶν, τῶν Ἁγιολογικῶν συναξάριων, τῆς Πατερικῆς Γραμματείας, ἀκαδημαικῶν θεολογικῶν συγγραμμάτων καθῶς καί ἐνδελεχήν ἔρευνα στήν Θρησκειολογία καί τήν Συγκριτικήν Θεολογία τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν ὁμολογιῶν.
Διά τό 1ον λοιπόν ἐρώτημά σου, ἡ Ὀρθόδοξος Πατερική Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει ξεκάθαρην γνώμη καί ἄποψη. Βασική Δογματολογική καί ἐμπειρική ἀρχή τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας τῶν Πατέρων εἶναι: ὅτι μεταξύ κτιστῶν ἐνεργειῶν καί Ἄκτιστων θείων ἐνεργειῶν, ὑφίστατο, σαφέστατη ἱερά διάκρισις. Τέτοιου εἶδους ἱερά διάκρισις, δέν ὑφίστατο στούς ἐτερόδοξους καί τούς ἑτερόθρησκους· καί ἄν τυχόν ὑφίστατο, δέν θά ἔχει τό ἴδιον θρησκειο-ἐννοιο-λογικόν καί ἐμπειρικόν περιεχόμενον. Καί αὐτό τό λέγω ἐμφανῶς, διά τῆς σωρηδόν, οὐσιαστικές καί θρησκειολογικές διαφορές μας καί δεῖ μέ τα κατ΄ἐπίφασιν καί δῆθεν μονοθεϊστικά θρησκεύματα, μέ τά ὁποία, δέν ἔχομεν οὐδεμία σχέση, μιᾶς καί δέν λατρεύομεν τόν ἴδιον ἀκριβῶς Θεό. Οἱ ἄγγελοι τώρα, τόσον οἱ πονηροί, ὅσον καί οἱ ἀγαθοί, εἶναι κτιστά καί ἀόρατα πνεύματα καί δημιουργήματα τοῦ Ἄκτιστου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἄρα οἱ μαγικές καί διαβολικές ἐνέργειες, τῶν πονηρῶν πνευμάτων καί διά τῶν ὅσων ταλαίπωρων συνἀνθρώπων μας, συντάσονται αὐτεξούσια μ αὐτές τίς ἀνόνητες δυνάμεις, καί μάλιστα τίς ἐνεργοποιοῦν, πρόκειται περί διαβολικές κτιστές ἐνέργειες, μέ θεο-λογικήν συνέπεια ἐξ ἀπόψεως ὀρθοδόξου Θεολογίας, νά γίνεται θεο-λογικά, μεγίστη σύγχυσις ἤ καί ταύτησις, μεταξύ τῶν κτιστῶν μέ τῶν Ἄκτιστων Θείων Ἐνεργειῶν. Στά ἄλλα ἐρωτήματα σου, περί τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ὅπως ὑφίσταντο π.χ. διάφορα τάγματα καί ἐπίπεδα δηλ. Οὐράνια Ἀγγελική Ἱεραρχία (βλπ. Ἅγιο Διονύσιο Ἀρεοπαγίτη, Περί Ἐκκλησιαστικῆς καί Οὐράνιας Ἱεραρχίας) στίς ἀγαθές Ἀγγελικές δυνάμεις, κάτι ἀνάλογο ὑφίστατο καί στό ἀντίθεον στρατόπεδον τοῦ Ἀντιδίκου, ἄρα ὑφίστατο ἀναντίλεκτα τινά πονηρά ἱεραρχία. Κατά λογικήν συνέπεια, ἕνα ἰσχυρότερο πονηρό πνεῦμα, δύναται, νά κάνει τινά ἔξωσιν σέ ὑφιστάμενά του πνεύματα. Τόσον ἁπλόν καί μεμαρτυρημένον τόσον ἐκ τῆς ἱερᾶς Πατερικῆς Γραμματείας καθῶς καί ἐκ τῆς ἀποκρυφιστικῆς γραμματείας. Γι΄αὐτόν τόν λόγο, εἴτε σέ ἑτεροδόξους εἴτε καί σέ ἑτεροθρήσκους, δέν ὑφίσταται κατά Θεόν καί ἄρα σέ τέλειον βαθμόν, κατάργησις ἤ καί κατάλυσις, τῶν πονηρῶν δυνάμεων! Μακάρι νά ὑφίστατο τέτοιο πράγμα! Θά ἦτο παντελῶς ἀχρειάστη ἡ ΜΟΝΟΔΡΟΜΗ σωτηρία μας διά τῆς Μητέρας Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μιᾶς καί θά ὑφίσταντο, πολλαπλοί δρόμοι σωτήριας ἐκ τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους. Δυστυχῶς εἶναι μεγίστη διαστροφή, κακότης καί πλάνη ἐκ τοῦ Θεοσοφισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (=ἱδεολογικά κινήματα), δηλ. ἐπιστημολογικά, ὁ δογματικός πλουραλισμός ἐκ τῆς ἀποκρυφιστικῆς καί Γνωστικιστικῆς γραμματείας, ὅτι ὑφίσταντο τινά θεραπεία καί σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τινῶν ἄλλων δρόμων, θρησκειῶν καί χριστιανικῶν αἱρέσεων κ.λπ. Ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων, δέν ὐπάρχει σωτηρία ἀδελφέ μου. Καί αὐτό δέν εἶναι προσωπική μας πεποίθησις ἐκ τινᾶς ὑπέρμετρου ἀλαζωνίας, ἀλλά διότι ἡ Ἀλήθεια εἶναι ἀπόλυτη, εἶναι πλέον ἱστορικά Ὑπόστασις, καί ἄρα δέν δύναται νά διαιρεῖται, διότι εἶναι Θεανδρικόν Πρόσωπον. Τά φαινόμενα ὅμως ἀπατοῦν ἀδελφέ μου, εἰδικά στά περί τῶν ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας συνανθρώπων μας, διότι ὁ «ἀρχέκακος ὄφις» ἐφαρμόζει σέ ἄριστον βαθμόν, τήν ἐωσφορικήν στρατηγικήν τῆς «κάλυψις-ἀπόκρυψις»! Ἐξάπαντος, ἀρκετές πληροφορίες ἐκ τινῶν ἔμπειρων Ὀρθοδόξων Ἱεραποστόλων, μᾶς διδάσκουσιν, ὅτι οἱ ἑτερόδοξες καί αἱρετικές «ἱεραποστολές» π.χ. τῆς Ἀφρικῆς, συμβουλεύουν τούς Ἀφρικανούς συνανθρώπους μας, πού ἐπιθυμοῦσιν νά ἀπαλαγοῦσιν ἀπ΄τίς σκοτεινές δυνάμεις, τῶν μαγικῶν ἐνεργειῶν κ.λπ., νά πάνε στήν Ὀρθόδοξον Ἱεραποστολήν καί σέ Ὀρθόδοξους Κληρικούς, γιά νά τούς διαβάσουν ἐξορκισμούς κ.λπ.! Κατάλαβες; Ἄρα, πῶς εἶναι δύνατόν ἕνας ἑτερόδοξος ἤ ἀλλόδοξος, νά ἐκδιώξει κατά Θεόν καί ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ, δηλ. σέ ἀπόλυτον καί σέ τέλειον βαθμόν, τά τινά δαιμώνια, ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ ἐτερόδοξοι ταυτόχρονα, φέρουν ὑψηλότατον εἶδος δαιμονισμοῦ, ἐκείνον τῆς αἱρέσεως; Καί αὐτό τό σημεῖο, τό καταγράφω ἐπιστημονικά, βάση τῆς Συγκριτικῆς Θεολογίας, τήν ὁποῖαν ἐρευνῶ. Ἆραγέ τότε, ποῖον τό νόημα τῆς Θεῖας Ἐνσαρκώσεως τοῦ Ἄσαρκου Θεοῦ Λόγου Χριστοῦ; Ἀφοῦ δύνανται δῆθεν, οἱ εἰδωλολάτρες μάγοι, οἱ Χριστομάχοι Μωαμεθανοί, οἱ Ἀντίχριστοι Μασσώνοι, οἱ Διαβολιστές Βουδδιστές, οἱ Ἄθεοι Αἱρετικοί, οἱ φαντασμένοι Ἀστρολόγοι, οἱ θεομπαίκτες Παραψυχολόγοι, οἱ τσαρλατάνες καφεντζοῦδες κ.λπ., νά ἐκβάλουσιν καί νά ἀπελευθερώνουσιν, τόν κάθε ἄνθρωπο, ἀπό τήν διαβολικήν δουλείαν, ποία ἦτο ἡ ἀνάγκη τῆς ἱερᾶς Καθόδου καί Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος;
Τέλος ἐπί τοῦτο, τά τανγκαλάκια, δέν δύνανται νά προβλέψουσιν τά μέλλοντα, μέ ἀπόλυτον ἀκρίβεια... καί δέν εἶναι προσωπική μας ἄποψις αὐτό, ἀλλά δύνανται ὅμως, λόγῳ τῶν πολυχρόνιων ἐμπειριῶν τους, νά προβλέψουσιν μερικές λογικές συνέπειες καί καταστάσεις... μιᾶς καί δέν εἶναι τόσον περιορισμένα στόν χῶρο καί τόν χρόνον ὅπως ἐμεῖς. Ἄλλον πράγμα ἡ «τεχνολογική» πρόβλεψις καί ἕναν ἄλλον πράγμα, τό κατά Θεόν Προφητικόν καί τό Προορατικόν κ.ἄ. λοιπά Πνευματικά Χαρίσματα ἐκ τῆς Ἐκκλησίας. Ψευδόχριστοι καί Ψευδοπροφήτες πολλοί γεγόνασιν καλέ μου ἄνθρωπε, χρειάζεται ὅμως, ἕναν εἰδικότατον Πνευματικόν Χάρισμα, διά τήν διάκρισην τέτοιων ἐνεργειῶν. Τό χάρισμα αὐτό, εἶναι ἡ Διάκρισις τῶν πνευμάτων καί παρατηρεῖται διαχρονικά σέ συγκεκριμένα γνωστά ἤ καί ἄγνωστα Χαρισματοῦχα Ἐκκλησιαστικά πρόσωπα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τέτοιον εἰδικόν Χάρισμα ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οὔδείς ἑτερόδοξος ἤ ἕτερόθρησκος τό ἔλαβεν, ἤ δύναται, να τό λάβει. Οἱ προσφάτως ἁγιοκαταταχθέντες εἰς τό Ἐκκλησιαστικόν Ἁγιολόγιον, ὁ Γέρων Πορφύριος καί ὁ Γέρων Παΐσιος, τό εἶχαν, καί μάλιστα σέ ὑψηλότατον βαθμόν.
Ὑφίστατο δηλ. σαφέστατη Πατερική καί Θεολογική διάκρισις, τινῶν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ἱερῶν Ἁγιοπνευματικῶν Χαρισμάτων, ἐκ τινῶν διαβολόπνευστων καί ψευδώνυμων χαρισμάτων, τά ὁποῖα πρόκειται σαφῶς, περί ἀτελοῦς ἀπομιμήσεως καί σατανικοῦ πιθηκισμοῦ. Περί τοῦτο τό εἰδικόν σου ἐρώτημα, σοῦ προτείνω φιλικά, τό ἐξαιρετικόν Πατερικόν ἐγχειρίδιον τοῦ ὁσίου Ἱερομονάχου πατρός Σεραφείμ Ρόουζ: «Ἡ Ψυχή μετά τόν θάνατον», στό ὀποῖον περιγράφει μέ ὀρθόδοξη Πατερική θεμελίωσην καί ἁπλότητα, τά περί τῆς Ἀγγελολογίας καί Δαιμονολογίας καθῶς καί πλήθος ἄλλων πληροφοριῶν, μιᾶς καί ὀ ἴδιος ἔζησε σέ ἀνατολικά θρησκεύματα καί αἱρέσεις καί κατέληξεν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἀλάσκας! Καί στήν Ἀμερικήν ὑφίστατο Ὀρθοδοξία καί μάλιστα μεγαλουργεῖ! Γιατί τό γράφω αὐτό; Διότι κατά τίς σπουδές μου στό ΑΠΘ, γνώρισα ἀρκετούς Ἀμερικανούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, πού ἔρχονταν διά σπουδές στήν Θεολογική Σχολή. Αὐτά φυσικά, δέν θά τά διδαχθῶμεν διά τοῦ Σιωνιστικοῦ HOLYWOOD. http://www.pigizois.net/vivlia/H_Psixi_Meta_Thanato.pdf
Διά τό 2ον τώρα ἐρώτημά σου, ἔχω τήν ἰσχυράν ἐντύπωσιν, ὅτι μᾶλλον δέν διάβασες τό βιβλίο «ΑΠΟ ΤΟ ΘΙΒΕΤ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ» τοῦ καλοῦ συγγραφέως κ. Γιάννη Κοτζαμπάση, περί τοῦ «μικροῦ-Γιωργάκη» ἀλλά μᾶλλον θά διάβασες, κάποια σκόρπια σπαράγματα ἐκ τῆς ἐν λόγῳ πραγματικῆς καί διδακτικῆς ἱστορίας... σοῦ τό συστήνω καλέ μου ἄνθρωπε, ἀνεπιφύλακτα, ὅμως νά τό μελετήσεις καί ὄχι νά τό διαβάσεις, διά νά ἐντοπίσεις τίς δραματικές συνέπειες, τῆς διαβολικῆς αἰχμαλωσίας τοῦ ταλαίπωρου Βουδδιστοῦ μικροῦ-Γιωργάκη... ὁ ὁποίος μεγάλωσε πλέον... καί ἔγινεν καλός Κληρικός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τήν ὁποῖαν Ἐκκλησία διακονεῖ ἱεραποστολικᾶ εἰς τήν Ἀμερική. Συνέπειες δυστυχῶς, ὑφίστανται καί θά ὑφίστανται ἄχρι καιροῦ, ἀνάλογα καί μέ τίς δεσμεύσεις κ.λπ. Ὑφίστανται ἀνθρώπινες ἐνέργειες, ἄνευ θετικῶν ἤ ἀρνητικῶν, συνεπειῶν; Τά ἀνάλογα συμβαίνουν καί μέ τά πνευματικά ὄντα πολλῶ δέ μᾶλλον ὅταν ἐρχόμαστε σέ σχέσιν μαζί των. Ἐξάπαντος ἀδελφέ μου, δέν εἶναι ἀνεξέλεκτες, οἱ πονηρές δυνάμεις, ἀλλά λαμβάνουν ἄδεια καί ἐντολές, γιά τό πῶς, ποῦ, πότε καί τό γιατί θά ἐνεργήσουν. Μιλάμεν, ὅτι ὑφίστατο ἀπόλυτη, στρατιωτική πειθαρχία στόν χῶρο τῶν πνευμάτων. Πειθαρχίαν, πού θά πρέπει ἴσως κάποτε νά τήν ἀποκτήσομεν καί ἐμεῖς, ἄν θέλομεν πραγματικά, τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μας. Ἐξάπαντος, οὐδεμία οὐμανιστική θεώρησις, δηλ. θετική ἤ ἀνθρωπιστική ἐπιστήμη, δέν παραδέχεται, τά περί τῆς Ἀγγελολογίας, πλήν τῆς θεολογικῆς ἐπιστήμης, καί αὑτῆς μέ τό στανιό, ἐλέῳ ἀδιάκριτου ὀρθολογιστικοῦ καί Οἰκουμενιστικοῦ φασισμοῦ. Ἡ Πατερική Διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ὅμως, ἡ ἱερά Ἐπιστημονική Θεολογία τῶν Ὀρθοδόξων, ἔχει ξεκάθαρη καί ἀποσαφηνισμένη διδασκαλία περί τῶν δαιμόνων. Πρόκειται καθαρά καί ξάστερα, περί ἐναέριων τελωνίων καί ἀκάθαρτων πνευμάτων, δηλ. ἀοράτων ὀντοτήτων. Ἡ Πατερική Θεολογία, εἶναι ἡ Καινή Ψυχιατρική ἱερά ἐπιστήμη, δηλ. ἔχει ταυτόσημον σχεδόν μεθοδολογίαν (πείραμα-παρατήρησις-περιγραφή) μέ ἐκείνην τῶν Θετικῶν ἐπιστημῶν, ἄρα κατ΄οὐσίαν εἶναι ἱερά Θετική ἐπιστήμη καί ὄχι ἀνθρωπιστική ἤ φιλοσοφική καθῶς νομίζουσιν, ἀρκετοί ἀμαθεῖς. Ὑφίστανται, τόμοι ὁλόκληροι, ἄπειρα γραπτά ντοκουμέντα καί Πατερικά Συγγράματα καί οὔκ ὁλίγες ἀποδείξεις καί περιγραφές τῶν πειραματικῶν παρατηρήσεων καί συμπερασμάτων τους εἰς τήν Πατερικήν Γραμματείαν, τήν ὁποῖαν, δέν μπορεί κανείς σοβαρός ἐπιστήμων νά τήν παραθεωρήσει, πλήν ἐλαχίστων ἑτεροδόξων καί αἱρετικῶν ὀρθολογιστῶν θεολόγων πού ἔχουσιν τινά ἀλεργία μέ τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας καί ὅμως μέχρι καί αὐτοί, τούς μελετοῦσιν, εἰς τίς Θεολογικές σχολές των. Μέχρι καί οἱ ἀλλόθρησκοι συνανθρώποι μας, ἔχουσιν τινά διδασκαλία περί ἀγγέλων, δαιμόνων καί ξωτικῶν κ.λπ. ἀλλά ὅμως, εἶναι παντελῶς διαφορετική ἡ ἀλλόθρησκος διδασκαλία τῆς Ἀγγελολογίας των, συγκριτικά μέ αὐτήν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν· λόγῳ τῶν ἀπαραβίαστων, ἀπαρασάλευτων καί τινῶν συγκεκριμένων, θεμελιακῶν Πατερικῶν ἀρχῶν, τῆς ὀρθόδοξης Πατερικῆς Θεολογίας. Ἡ κάθε θρησκειολογία καί θεολογία, ἔχει τίς προδιαγεγραμμένες ἀρχές της καί τό δικό της δογματολογικό σύστημα καί μεθοδολογία καί τά ἀπαρασάλευτα κριτήριά καί θεμέλιά των, ὅπως συμβαίνει ἀνάλογα καί στίς Θετικές Ἐπιστήμες. Νά συνεχίζεις νά ἐρευνάς καλοπροαίρετα ἀδελφέ μου, καί νά μελετάς εἰδικά, τούς Βίους τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ ἔχει οὐσιαστικό ζουμί καί σημαντικές πληροφορίες καθῶς καί τήν Ἁγία Γραφή καί θά πληροφορηθείς μέ ἀκρίβειαν, τήν ἀλήθεια τῶν θεολογικῶν πραγμάτων, δηλ. ὅσα ἐπιτρέψει ὁ Παράκλητος Θεός, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.
Ὁ Θεάνθρωπος τώρα, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησούς Χριστός, ἦρθεν γιά ἕναν βασικόν σκοπόν:
«ἵνα διά τοῦ θανάτου καταργήσῃ τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ΄ἔστι τόν διάβολον» (Πρός Ἑβραίους β΄,14).
-Πόσοι ἆραγέ γνωρίζομεν, τόν πραγματικόν σκοπόν τῆς ἐνσάρκου καί Πρῶτης Παρουσίας Του;
Σ΄αὐτό τό σημεῖο, ἐπέτρεψε μου ἀδελφέ, νά σοῦ προτείνω καί πάλιν, ἕνα ἐξαιρετικότατον Θεολογικόν βιβλίον, τινός ἀγαπητοῦ Καθηγητοῦ καί Διδασκάλου μου, τοῦ κυρίου Δημητρίου Ι. Τσελεγγίδη, τό ὁποῖον, ἵσως νά σέ διαφωτίσει σέ ἀρκετά Θεολογικά ζητήματα, περί τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας τῶν Πατέρων: «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ», Ἐκδόσεις Π. Πουρναρᾶ, Θες/νίκη 2005, σσ. 256.
Στό 3ον ἐρώτημα σου τώρα, νά μοῦ ἐπιτρέψεις ἐξ ἀρχῆς, νά σοῦ ἀπαντήσω μέ κάποια ρητορικά ἐρωτήματα: Τά πονηρά καί ἀγαθά πνεύματα, εἶναι βαπτισμένα; Τότε γιατί ἔχουσιν, ἀνάλογα τῆς τάξις των, καί κάποια ἀνάλογα χαρίσματα; Ἐκτός κι ἄν νομίζομεν, ὅτι τά ἀγγελικά πονηρά πνεύματα, εἶναι ἄνευ τινῶν συγκεκριμένων χαρισμάτων, ἀνάλογα με τήν ἐπί μέρους ὑπηρεσία των;! Στήν περίπτωση ὅμως τῶν πεπτοκώτων πονηρῶν πνευμάτων, ἔχομεν ἤ ὄχι, διαστροφήν στήν βούλησιν των, ἄρα κατ΄ἐπέκτασιν, ἔχομεν διαστροφήν καί στά περί τῶν ἐνεργειῶν τους, τῶν ταλάντων καί τῶν χαρισμάτων αὐτῶν;! Μήπως ἀνάλογη διαστροφή, δέν ἐνεργοῦμεν καί ἐμεῖς, ὥς τρεπτοί καί ἐμπαθείς ἄνθρωποι, ἐπί τῶν σωρηδόν καί ποικίλων χαρισμάτων μας, καί τά σπαταλοῦμεν μάλιστα εἰς τά πάθη, τούς ἐθισμούς καί τήν ἰδιοτέλειάν μας; Ὁ καθεῖς μας νά ἐρευνήσει, τό περιεχόμενον τῆς ἔσωθεν καρδίας του, θά τρομάξει, γιά τί σόϊ πράγματα εἶμεθα ἰκανοί. Ὀ Θεός νά μᾶς φωτίσει καί νά μᾶς καθαρίσει τό ἀκάθαρτον περιεχόμενον μας, διότι, οἱ διανοητικές γνώσεις μας, τά πολύ-πτυχία μας, τά πολλά λεφτά μας, ἡ ὑλική περιουσία μας, εἶναι μπάζα, δηλ. ἐμπόδια καί ἀναντίρρητη ματαιοδοξία, τα ὁποῖα, μᾶς φουσκώνουσιν τά μυαλά μας, μέ ἐωσφορικήν ἀλαζωνία καί ἀέραν κουπανιστόν, ὅπως λέγεται συχνάκις στό χωριό μας.
Πῶς δύνασε νά γνωρίζεις, λ.χ. μέ ἀπόλυτον τινά πεποίθησιν, ἄν τά νεοφώτιστα βρέφη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, δέν ἔχουσιν λάβει καταφανῶς, τά ἐκ Τοῦ Θεοῦ καί ἐν Αγίῳ Πνεύματι Χαρίσματα, τά ὁποῖα εἶναι, εἰδικά και συγκεκριμένα Χαρίσματα ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Τά γνωρίζεις ἐκ τινᾶς στατιστικῆς; Ἀστεῖα πράγματα.... Καί συγκρίνεις τί καί μέ βάση τίνα κριτήρια καί ποῖαν ἀλάθητον μεθοδολογίαν; Τήν ἀνθρώπινη προσωπική λογική σου; Τόν ὑποκειμενισμόν; Τό χιοῦμορ πρέπει νά ἔχει καί κάποια ὅρια.
Θά πρέπει δηλαδή, να ἀντιληφθοῦμεν τό κατά δύναμιν, μᾶλλον πειραματικά καί ἐμπειρικά, ὅτι ἄλλα εἶναι τά Χαρίσματα ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τά ὁποῖα δωρίζονται Χαρισματικῶς καί δωρεάν ἅπαξ καί ἐνεργοποιήσαμεν τό Βάπτισμα. Καί ἄλλα εἶναι τινά ἀμετάκλητα χαρίσματα, πού λαμβάνουν πάντες οἱ ἄνθρωποι, οἱ ἄγγελοι καί οἱ δαίμονες. Τέτοια βασική Εὐαγγελική καί ἱερά διάκρισις, ὑφίστατο μόνον στήν Πατερική Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι λ.χ. στήν Βατικάνειο καί Λουθηροκαλβνικήν θεολογία τῶν δῆθεν «Ἐκκλησιῶν» μιᾶς καί δέν ὑφίστατο Ἁγιοπνευματική-Χαρισματική δεκτικότητα εἰς τούς ἑτεροδόξους Χριστιανούς. Γιά ποῖον λόγο δέν ἔχουσιν δεκτικότητα; Διότι γνωρίζει ἡ Ὀρθόδοξη Πατερική Θεολογία, γνωσιολογικά καί κατά κύριον λόγον ἐμπειρικά, δηλαδή πειραματικά, ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι Χριστιανοί δέν κάνουν διάκριση Οὐσίας καί Ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καί συγχίζουν ἤ καί ταυτίζουσιν, δύο ἀνόμοια πράγματα. Ταυτίζουν τήν Οὐσία τοῦ Θεοῦ, μέ τίς Ἄκτιστες ἐνέργειές Του. Ἡ Θεῖα Οὐσία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀπερίγραπτη, ἄγνωστος καί ἀμέθεκτη ἐνῶ οἱ Ἄκτιστες ἐνέργειες εἶναι ἄπειρες, μάλιστα μερικές εἶναι γνωστές, καί κάποιες ἐξ αὑτῶν μεθεκτές ὑπό τοῦ ἀνθρώπου, ὑπό τῶν ἀγαθῶν καί ἀκαθάρτων πνευμάτων καί ὑπό τῆς σύνολης κτιστῆς δημιουργίας. Οἱ ἑτερόδοξοι πλησίον μας, δέν ἔχουσιν ἐμπειρία τοῦ ὅλου πράγματος. Διότι ἔχουσιν ἐσφαλμένες δογματικές προϋποθέσεις, δηλαδή, στοχαστικήν, φιλοσοφικήν καί φαντασιακήν θεολογία. Δυστυχῶς ὅμως, γιά νά εἴμεθα ἄκρως ἀντικειμενικοί, ὅλο αὐτό πού περίγραψα, δέν εἶναι δικά μου πράγματα ἀλλά τῶν Θεοφόρων-Θεοπτῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, καί πρέπει νά ἀναφέρω κάπου ἐδῶ, ὅτι δέν σημαίνει ὅποιος ἔλαβεν τό ὀρθόδοξον Βάπτισμα, ὅτι καί θα σωθεί, μέ τινά μαγικόν καί αὐτόματον τρόπον. Δυστυχῶς, δέν θά σωθοῦν ὅσοι μετέχουν στήν Ἐκκλησία. Ἀπόδειξις σαφέστατη, ἡ Παραβολή τῶν δέκα παρθένων! Οἱ πέντε ἀποδείχθησαν μωρές καί ἀνόητες... Θά πρέπει νά τρομάζομεν μόνον στήν ἰδέα μήν τυχόν ἀκούσωμεν καί μεῖς τό «Οὔκ οἶδα ὑμᾶς»!!! Ἀρκετοί εἴμεθα κατά φαντασία Χριστιανοί, ἄλλοι ἀκόμη νά γίνομεν καί μερικοί ἄλλοι, εἶναι εἰδωλολάτρες «χριστιανοί»... Δέν θά σωθοῦμεν, ὅσοι αὐτοπροσδιοριζόμαστε εἰς τήν ταυτότητά μας καί λεκτικά, ὡς «ὀρθόδοξοι Χριστιανοί»!
Ἡ Οὐράνιος Βασιλεία καί σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἔχει βασικές Θεανθρώπινες προϋποθέσεις, τίς ὁποῖες ἄν δέν τίς ἐνεργοποιήσωμεν, πῶς θά λάβωμεν τήν Οὐράνιον Κληρονομίαν; Παρόμοιον πράγμα, δέν ἔχει ἀκλόνητον ἰσχύ, στά περί τῶν ἀνθρώπινων κληρονομικῶν ζητημάτων; Γιατί τότε ὁ Θεός, νά ἐφαρμώσει, τό «ἐμπάτε σκύλοι ἀλέστε»;
Τό πρόβλημα ἀδελφέ μου, ἐξάπαντος, τής «λογικῆς» σου, εἶναι ὅτι θεωρείς καί νομίζεις τίς Ἄκτιστες Ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ καί τά συγκεκριμένα Χαρίσματα τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, ὡς μαγικές, ταχυδακτηλουργικές καί αὐτοματοποιημένες ἤ ἄλλως πως κ.λπ. ἐνέργειες, διότι αὐτό πού γράφομεν, δέν εἶναι καθόλου αὐθαίρετον συμπέρασμα, μιᾶς καί συγκρίνεις, συγχίζεις καί ταυτίζεις, στήν συνολική γραπτή συλλογιστική σου καί στό πνεῦμα τῶν γραφθέντων σου, τινά ΑΝΟΜΟΙΑ πράγματα, δηλ. συγχίζεις τίς Ἄκτιστες Ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ τίς κτιστές, τίς μαγικές καί τίς δαιμονικές ἐνέργειες. Πράγμα ἄτοπον καί ἀπράδεκτον ἐξ ἀπόψεως Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ.
Ἄρα ἔχομεν χρεῖαν σοβαρᾶς καί ἐνδελεχοῦς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ κατηχήσεως, διότι τά ψέματα τελειώσαν, μιᾶς καί δέν εἶμεθα νήπεια καί ἀνήλικα πλέον, ἔτσι καί ἡ τυχόν δικαιολογία τῆς ἄγνοιας, δέν δύναται νά ἔχει, τινά σοβαρήν ἀξίαν, τόσον εἰς τήν παροῦσα ζωήν, ὅσο καί εἰς τήν μετά θάνατον Κρίσην καί Ζωήν. Ὅλα τά πονηρά καί τά ἐφάμαρτα, τά γνωρίσαμεν, τά γνωρίζομεν ἤ καί πασχίζομεν νά τά γνωρίσομεν, μάλιστα μέ ἀπόλυτον ἐμπειρικήν καί γνωσιολογικήν ἀκρίβειαν! Ὅμως, τήν θεανθρώπινην μετάνοια καί τήν θεανθρώπινην Πίστην μας, γιατί ἆραγε ἐμμένομεν μερικοί νά τήν ἀγνοοῦμεν;
Ἐξάπαντος ὁ Θεός Δημιουργός, δίδει κάποια ἀνθρώπινα χαρίσματα, καί στούς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας Του τόσον στούς ἑτεροδόξους ὅσον καί στούς ἐτεροθρήσκους, ἀλλά βεβαίως, ὅχι τά συγκεκριμένα καί εἰδικά Χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τα ὁποία λαμβάνονται Μυστηριακῶς, καί ὄχι μαγικῶς, διά τῆς Θεανθρώπινης προϋποθέσεως τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Ἐξάπαντος, γράφομεν Μυστηριακῶς, διότι τό ὀρθόδοξον Μυστήριον, δέν εἶναι μαγικό τελετουργικόν ἤ θεατρική παράστασις, καθῶς πιστεύουν τινές ἀφελείς, διότι τό ὀρθόδοξον Μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, ἀπαιτεί τήν συνεργασία καί τήν συνέργειά μας, καί ἄρα ἔχομεν ἱερόν καθήκον, ὥς βαπτισμένοι καί δῆθεν μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, νά ἀποφασίσομεν σθεναρᾶ καί ρωμαλέα, σέ κάποιαν φάσιν, νά ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΜΕΝ τό ἀνενέργητον ἅγ. Βάπτισμα. Πολλοί εἴμεθα βαπτισμένοι, μάλιστα μέ τό ὀρθόδοξον Βάπτισμα, ἀλλ΄ ὅμως, πόσοι ἆραγέ τό ἔχομεν καταμπαζώσει εἰς τό διάβα τῆς ζωῆς μας, σέ μέγιστον μάλιστα βαθμόν, μέ τά λογῆς-λογῆς πυρηνικά ἀπόβλητα τῆς ματαιοδοξίας τῶν γονέων μας, τῶν συγγενῶν, τῶν φίλων καί τῶν προσωπικῶν μας, τινῶν πολλαπλῶν ἀστοχιῶν, παθῶν, ἐθισμῶν, ἀμαρτιῶν και ἀγνοημάτων; Γιά νά λάβομεν ὅμως ἔπειτα, Τό Ἅγιον Πνεῦμα, καί νά ἐνεργοποιήσομεν, ἐξάπαντος τό ἦδη καί ἐξ ἄνωθεν δεδομένον βάπτισμα, ἀλλ΄ ἀνενέργητον καί μπαζωμένον θεῖον Βάπτισμά μας, καθῶς καί τά Πνευματικά Χαρίσματα Αὐτοῦ, θά πρέπει νά λάβομεν καί τήν ἀνάλογον Ὀρθόδοξον Μυστηριακήν Ψυχοθεραπείαν καί «φαρμακευτικήν ἀγωγή» διά τοῦ λουτροῦ τῆς ψυχῆς, ἵνα συνεργαστοῦμεν τελικῶς μέ τήν Θεῖα Χάριν, διά τό ὑπαρξιακόν μας, ἀπομπάζωμα καί τήν κάθαρσιν. Ἄρα ἡ «μαγική» λέξη, τῆς ἐνεργοποίησις τῶν θεῖων Δωρεῶν καί τῶν Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καθῶς καί ἡ ἐγκατάστασις Αὐτοῦ εἰς τήν ἀκάθαρτον καί μπαζωμένην καρδίαν καί ψυχήν μας, εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος ΚΑΘΑΡΣΙΣ· δηλ. ἡ φιλότιμη, ἡ ἐλεύθερη, ἡ αὐτεξούσια καί ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ καί συνεργασία μας, μέ τόν Τριαδικό Θεό, ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Του.
Στό 4ον ἐρώτημα, ἐπέτρεψέ μου, νά μήν τό διαπραγματευθῶμεν σοβαρά, διά ἱστορικούς κυρίως λόγους, διότι ὁ Κολόμβος, δέν ἀνακάλυψεν κάτι... τό ὁποῖον ἦτο δῆθεν ἀνύπαρκτον! Ἀνύπαρκτον πιθανόν διά τήν τότε ἀνθρωπότητα. Ἀνακαλύπτομεν ὅμως πράγματα, τά ὁποία κατά κύριον λόγο, δέν προϋπήρχασιν καί ὄχι ὅταν αὐτά προϋπήρξασιν καί προϋπάρχουν, πολλῶ δέ μᾶλλον προτοῦ γεννηθεῖ ὁ Κολόμβος. Ἡ Ἀστρονομία, λ.χ. δέν ἀνακαλύπτει ἄστρα, ἀλλά ἐρευνά καί ἀποκαλύπτει τά «ὑπάρχοντα» ἄστρα εἰς τήν ἀνθρωπότητα πού ἔχει ἄγνοια, δηλ. ἄστρα τά ὁποῖα προυπήρξαν καί ἄστρα πού ἀκόμη ὑπάρχουν! Ἡ μᾶλλον ὀρθότερη καί ἀκριβέστατη ἑλληνική λέξις, θά ἦτο: ἀποκάλυψεν στούς πολλούς, τήν ἦδη ὑπάρχουσαν Ἀμερική. Σιγά τό κατόρθωμα, θά κραύγαζαν οἱ ἐγχώριοι Ἰνδιάνοι τῆς Ἀμερικῆς! Ὁ Χριστός ὅμως, ἦτο Θεάνθρωπος, τέλειος Θεός καί τέλειος Ἄνθρωπος δηλαδή, ἄρα ἄστοχος ὁ συλλογισμός σου διότι μᾶλλον Τόν θεωρεῖς ὡς ἕναν ἁπλόν ἄνθρωπον. Διότι ἡ Πατερική Θεολογία-Θεοπτία καί Γραμματεία αὐτῆς, μᾶς τό τονίζει ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ καί ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ πρό αἰώνων, ὅτι ὁ Θεός Δημιουργός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, δηλ. ὁ Θεός Γιαχβέ, ἦτο καί εἶναι, ὁ ἐνσαρκωθής Θεάνθρωπος Λόγος Χριστός τῆς Καινῆς Διαθήκης! Ἄρα ὁ Δημιουργός καί Ἄσαρκος Λόγος Χριστός, ὅ ἔπειτα ἐνσαρκωθής Θεάνθρωπος, πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀγνοοῦσεν τήν ὕπαρξιν τῆς.... Ἀμερικῆς; Καλό θά εἶναι ἐπίσης, νά μελετούσες κάποιον τόμο Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας κ.λπ., ἴνα λάβεις τίς ἀπαντήσεις σου ἐπί τά ἄλλα ἱστορικά ζητήματα πού θίγεις... Τήν ἱστορία τῆς Ἀμερικῆς, τήν ἱστορία τῶν Ἐπιστημῶν, τήν ἱστορία τῶν Θρησκευμάτων, τήν ἱστορία τῆς Φιλοσοφίας, τήν ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας κ.λπ. τίς μελετάμεν ἀκομπλεξάριστα, τήν Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, γιατί τήν ἀπαξιώνουμεν;
Τά ἐρωτήματα 5ον καί 6ον, μπορείς κάλλιστα νά λάβεις ἀπαντήσεις, πρόσωπον μέ πρόσωπον, ὅταν ἀποκτήσεις προσωπικόν Φωτισμένον Πνευματικό πατέρα καί Μυστηριακήν Ζωήν. Θά εἶναι πραγματική ὑψιπετής Ψυχολογική διασκέδασις μόλις τό πράξεις! Ἕνα πείραμα εἶναι, τό ὁποῖον θά πρέπει νά τό δοκιμάσομεν ὅλοι μας, ὅσοι εἴμεθα ἄγευστοι τῆς Μυστηριακῆς καί Πνευματικῆς Ζωῆς τῶν Θεοφόρων καί Θεολόγων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ὀρθόδοξος Πατερική Θεολογία, δέν εἶναι στεῖρος ἐπιστημονισμός ἤ ἀνούσια φιλοσοφική νοησιαρχία. Εἶναι τό κατ΄ ἐξοχήν μοναδικό Θεανθρώπινο lifestyle. Εἶναι ἐμπειρική, προφητική καί ὀρθόδοξος ἡ θεολογία των Πατέρων, διότι διδάσκουσιν πρακτικά, τήν μοναδικήν ὀντολογικήν θεραπείαν τῆς τρεπτῆς προσωπικότητας τοῦ ἀνθρώπου καί τήν θεανθρωποποίησιν αὐτοῦ, κατα Χάριν, καθότι αὐτά πού σημειώνομεν εἰδικά, δέν εἶναι διόλου στοχαστική ἤ καί διανοητική ἐνασχόλησις τῶν Πατέρων, ἀλλά ὀρθοπραξία καί βίωμα, βάση τῆς «ἐπιστημονικῆς μεθοδολογίας»: τό πείραμα, ἡ παρατήρησις, ἡ σύγκρισις, καί ἡ περιγραφή ἤ καί καταγραφή τῶν συμπερασμάτων των! Ἀσφαλέστατα καί δύνανται οἱ σημερινοί Χαρισματοῦχοι καί Θεοφόροι Γέροντες, οἱ Ἡσυχαστές, οἱ Ἀσκητές καί οἱ Μοναχοί καθῶς καί Χαρισματοῦχοι λαϊκοί, νά ἔχουσιν τό Προφητικόν Χάρισμα. Ὑπάρχουσιν ὅμως καί ψευδοπροφήτες... ἀνέκαθεν ὑπήρχασιν. Μόνον πού ἡ θεολογική ἔννοια τῆς λέξεως «προφητεία» δέν εἶναι ἡ μονοσήμαντη καί ἀπόλυτα ἡ καταχρηστική ἔννοια τοῦ προλέγειν τά μέλλοντα... Τό Προφητικόν Χάρισμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἔχει πολυσήμαντην σημασίαν, μία βασική ἐξ αὐτῶν, εἶναι καί ἡ ἀπλανής ἐρμηνεία τῶν Ἁγίων Γραφῶν. Ἐδῶ καλέ μου ἄνθρωπε, ἄν πράγματι σέ ἐνδιαφέρει νά ἐμβαθύνεις στό θέμα, νά σοῦ προτείνω νά μελετήσεις τόν περίφημο Καθηγητή τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, τόν Προφήτη τῆς Ρωμηοσύνης, π. Ἰωάννη Ρωμανίδη. Βρές τόν Α΄Τόμο τῆς Ἐμπειρικῆς Δογματικῆς.
Στό 7ον ἐρώτημα, ἐπειδή μελετόμεν καί ἐρευνόμεν, ἐρασιτεχνικά καί ἀγαπητικά τήν ἐν λόγῳ περίφημον ἐπιστήμην τῆς Ἀστρονομίας, καί ἐπειδή μᾶλλον πρόκειται, περί τινᾶς «ἐπιστημονικῆς» παρερμηνευτικῆς παρανόησις... δηλ., οἱ Μάγοι, δέν ἐορτάζονται ὡς ἅγιοι καί Προφήτες τῆς Ἐκκλησίας. Ἐξάπαντος, ἡ Ἁγία Γραφή, δέν εἶναι ἐγχειρίδιον οὐμανιστικόν, γιά νά ἐρμηνεύεται μέ τίς ἐκάστοτε οὐμανιστικές ἐρμηνευτικές προϋποθέσεις, τῶν Θετικῶν Ἐπιστημῶν. Αὐτή εἶναι μία ἄλλη βασική θεολογική ἀρχή, τῆς ἐρμηνευτικῆς τῶν Γραφῶν τῆς Φίλης Ὀρθοδοξίας. Ἄρα, οἱ ἁγίες Γραφές τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἐρμηνεύονται μέ ἄλλα κριτήρια καί προϋποθέσεις, ἐντελῶς διαφορετικές, ἐκ τῶν ἑτερόδοξων καί ἐτεροθρήσκων. Ἔχω τήν γνώμη, ὅτι δέν προφήτευσαν περί τῆς Γέννησις τοῦ Χριστοῦ οἱ ἐν λόγῳ μάγοι. Ἤ ἄν τό ἔπραξαν, αὐτό δέν θά ἦτο ἐκ τῆς ἀστρολογικῆς καί δεισιδαιμονικῆς σπουδῆς των. Ἀν θυμάμαι καλῶς, ὁ μάγος Βαλαάμ εἰς τήν Παλαιά Διαθήκην, ἔκφρασεν μίαν σπάνιαν προφητείαν, ἡ ὁποία δέν ἦτο ἀστρολογικῆς ὑφῆς δηλ. δεισιδαιμονίας... διότι προφήτευσεν περί τινός «ἀστέρος», χωρίς νά ἦτο Προφήτης τοῦ Θεοῦ. Προφητεία ἦτο, ἀλλά ὄχι δική του ἤ ἔχοντα ὥς βάσι τήν δεισιδαιμωνίαν του. Αὐτό δέν εἶναι δεισιδαιμονία ἤ ἀστρολογία ἤ μαντική ἰκανότητα, ἀλλά Θεολογία. Δέν μπορεί ὀ Θεός τοῦ παντῶς νά χρησιμοποιήσει τό στόμα τῶν μάγων; Ὁ Τριαδικός Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη νά χρησιμοποιήσει φτηνᾶ καί διαβολικᾶ μαγικά κόλπα. Οὔτε σημαίνει, ἐπειδή ὁ Θεός, πού γιά δικούς του λόγους, ἐκφράζεται ΣΠΑΝΙΑ καί διά τό στόμα τινῶν μάγων, ὅτι ἐπευλογεῖ τήν διαβολικήν ἐνέργεια τῆς μαγείας ἤ ὅτι χρίζει τινά μάγον σέ Προφήτην Του...! Αὐτά εἶναι σαφῶς ἀφέλειες καί ἀγνωσία Θεοῦ. Διότι ὁ Θεός εἶναι ἀνενδεής. Ποιός δύναται, νά περιορίζει τόν Θεό, νά δρᾶ δηλ. ποικιλοτρόπως; Κανείς μας!!! Δέν μπορεί ὁ Θεός νά χρησιμοποιήσει, διά σπάνιες καί εἰδικές περιπτώσεις, π.χ. τά ζῶα, τά λιοντάρια, τά κοράκια, τα πουλιά, τά φίδια, τά δέντρα ἤ καί τούς μάγους; Μά ἀφοῦ Αὐτός εἶναι ὁ Δημιουργός των! Μήπως δέν χρησιμοποιεῖ καί τό πονηρά πνεύματα; Καί ὅταν ἆραγέ, τό πράξει ὁ Θεός, ἔχομεν τήν ἄνεσην (ἀναίδειαν καί θράσος κατ΄ἀκρίβειαν) νά γενικεύομεν τήν ἐξαίρεσην τῶν τινῶν Ἐνεργειῶν Του, διά ἰδιοτελείς λόγους, εἰς βάρος τῶν ἱερῶν κανόνων Του; Παρακαλῶ πολύ, μιᾶς καί εἴστε θετικός ἐπιστήμων, παραθέστε μας τινά ἀπόδειξιν διά τά γραφθέντα σας, λ.χ. τό συγκεκριμένον Γραφικόν χωρίον, μέ τίς ἐν λόγῳ προσωπικές «προφητείες» τῶν Μάγων προσκυνητῶν τοῦ Θεανθρώπινου Βρέφους. Μᾶς ἐνδιαφέρει νά μάθωμεν, ὅσα ἀγνοοῦμεν! Καί ξεκαθαρίστε παρακαλῶ πολύ, μέσα σας, ὅτι τό ἐπιστητό τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, ἐρευνά καί βιώνει τόν Ἄκτιστον καί ὑπερφυσικόν «χῶρον», ἐνῶ τό ἐπιστητό τῶν Θετικῶν ἐπιστημῶν, ἐρευνά λογικά, τόν φυσικόν καί κτιστόν χῶρον, δηλ. τήν χωροχρονική καί εἰκονική πραγματικοτητά μας, ἐκ τῶν γνωστῶν φυσικῶν διαστάσεων αὐτῆς, καί ἄρα ἡ θετική ἐπιστήμη εἶναι περιορισμένης ἐμβέλειας διότι δέν ἔχει τινάν μεθοδολογία καί προϋποθέσεις, ἵνα ἐρευνήσει τίς Ἄκτιστες ἐνέργειες καί τά ὑπερφυσικά Μυστήρια. Οὐτε πρόκειται περί τινᾶς Μεταφυσικῆς αὐτά πού σημειώνω. Πολλοί συγχίζουν τήν Πατερική Θεολογία μέ τήν Μεταφυσική. Α-ΝΟ-Η-ΣΙ-Α! Ἡ Μεταφυσική ἔχει ὡς βάσιν της φιλοσοφικές θεωρίες, στοχασμούς καί φαντασίες. Ἄρα ἡ Μεταφυσική εἶναι δεισιδαιμωνία. Ἐνῶ ἡ ἐμπειρική Θεολογία τῶν Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι φιλοσοφικές θεωρίες ἤ φαντασιακοί στοχασμοί, διότι περιγράφουν μέ ἀπόλυτον ἀκρίβειαν, ὅτι δύναται νά περιγραφεί, στά σωρηδόν Μυστηριακᾶ καί βιωματικᾶ των πειράματα πού ἔθεσαν τούς ἑαυτούς των, δηλ. περιγράφουν ἐν δυνάμει τήν ὑπερφυσικήν τῷ ὅντι πραγματικότητα καί Θέωσην πού βιώσαν, τήν ὁποῖαν ἀδυνατοῦμεν νά προσεγγίσομεν, μέ τίς περιορισμένες κτιστές ἀνθρώπινες αἱσθήσεις μας! Μόνον ἐκτός κι ἄν... λ.χ. διά τῆς Μεταμορφώσεως τῶν ἀνθρώπινων αἰσθήσεων, εἶναι κατορθωτή, ἡ ἐμπειρική μετοχή μας εἰς τήν Θεοπτίαν, ἄρα καί πάλιν ὀδηγούμαστε εἰς τήν ὀρθόδοξον κάθαρσιν-φώτισην-μεταμόρφωσην καί τήν κατά Χάριν Θεανθρωποποίησιν καί Θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Κοντολογίς ἀδελφέ μου, ἦτο κάποιοι σοφοί Μάγοι, ἐκ τῶν ἀλλόθρησκων μαρτύρων τοῦ ἱστορικοῦ γεγονότος τῆς Γέννησις τοῦ Χριστοῦ. Προφήτευσαν ἀδελφέ μου, οἱ τῷ ὄντι καί οἱ ἅγιοι Προφήτες, οἱ Προφήτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Γιά τούς ὁποίους, μᾶλλον, δέν μᾶς καίγεται καρφί, μιᾶς καί δέν ἦτο ἐπιστήμονες, σαν καί τοῦ λόγου μᾶς! Τρομάρα μας. Τήν ὁποῖαν ὅμως Παλαιᾶ Διαθήκην, φαίνεται, νά τήν γνώριζαν καί νά τήν μελετοῦσαν οἱ Μάγοι μέ καλήν προαίρεσιν. Καλή προαίρεσιν, πού χάθηκε ἀπό τούς σύγχρονους Νεοέλληνες Χριστιανούς, διότι θεωροῦν τήν Παλαιά Διαθήκη, ὡς τήν ἰστορία δῆθεν τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ. Μέγας κλαυσίγελος... ἐκ τινῶν ἀμαθῶν νόων. Ὅμως, καθότι φαίνεται ἐκ τῶν ἱερῶν Γραφῶν, ἦτο οἱ καλοπροαίρεστοι καί ὄντως σοφοί ἐπιστήμονες, οἱ Ἀστρονόμοι καί φιλόσοφοι τῆς ἐποχῆς των, καί ὄχι οἱ μάγοι μέ τήν στενήν παγανιστικήν καί σατανική ἔννοιαν. Ἀλλά καί πραγματικοί Μάγοι νά ἦτο, μέ τήν στενήν ἔννοια τοῦ θρησκειολογικοῦ ὅρου, αὐτό δέν μᾶς ἐνοχλεί διόλου, μάλιστα συμμαρτυρεί ἔντονα, ὅτι μέχρι καί οἱ πρό Χριστοῦ εἰδωλολάτρες μάγοι, ἐπέτρεψεν ὁ Θεός, σέ τέτοιες καλοπροαίρετες ψυχές, νά τόν γνωρίσουν καί νά τόν προσκυνήσουν! Καί αὐτό ὅλο τί σημαίνει ἆραγέ; Ὅτι οἱ Μάγοι προσκήνυσαν τό Θεῖον Βρέφος καί ἐπέστρεψαν στήν χῶρα τους καί συνέχισαν τίς διαβολικές μαγγανίες των; Πόσοι Μάγοι Ἐθνικοί, δέν ἐγκατέλειψαν, τήν παγανιστικήν δεισιδαιμωνίαν των μέ τό πρῶτον Ἀποστολικόν κήρυγμα; Διάβασες π.χ. εἰς τήν Καινή Διαθήκη, τήν περίπτωση τοῦ Κύπριου Μάγου Βαριησοῦν ἤ Ἐλυμᾶ μέ τόν Ἀπόστολον Παύλον; Ὑφίστανται τέτοια παραδείγματα, σπάνια παραδείγματα, ὅτι δηλ. ὁ Θεός γιά δικούς Του, λόγους, δύναται νά ἐνεργήσει καί πέραν τῶν προϋποθέσεων καί ἱερῶν Κανόνων πού ἔθεσεν ὁ Ἰδιος εἰς τήν Ἐκκλησία Του. Θά ἦτο μεγίστη ἀνοησία, δηλ. νά συλλογιστεί κανείς, ὅτι ὁ Τριαδικός Θεός, περιορίζεται, ἐκ τῶν φαρμακευτικῶν ἐντολῶν Του, θεραπευτικῶν ὅρων καί παιδαγωγικῶν ἱερῶν κανόνων κ.λπ. πού ἔθεσεν, εἰς τούς ἀνθρώπους. Δυστυχῶς, σήμερα, θεωροῦμεν ἐκ τῆς Νεοελληνικῆς οὑμανιστικῆς «παιδαγωγικῆς» πλάνης, ὅτι μία λέξη καί ἔννοια, ἔχει μονοσήμαντον σημασίαν. Πράγμα ἀπαράδεκτον! Ἆρα βεβαίως ἦτο ὑπερφυσική καί Προφητική ἡ πρόβλεψις περί τῆς Γεννήσεώς Του, δέν ἦτο ὅμως «ἀστρολογική πρόβλεψις» πολλῶ δέ μᾶλλον ἀστρονομική. Ποιός δίδει τέτοιαν ἐρμηνεία (ἐνν. τήν δική σου); Ἡ ἐπιστήμη τῆς Ἀστρονομίας; Ἔχει τέτοιες προϋποθέσεις καί δικαίωμα; Καί γιατί; Ἐπειδή, δέν ἦτο αὐστηρά ἐπιστημονική καί ἀστρονομική ἡ διάγνωσις καί ἡ πρόβλεψις, τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου; Τό Θεολογικόν ζήτημα τῆς Θεανθρώπινης Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι εἰς τό ἐπιστητόν τῆς Ἀστρονομίας καί Ἀστροφυσικῆς ἤ ἔστω τῆς Ἱστορίας τῆς Φιλοσοφίας τῶν Ἐπιστημῶν; Ἀπό πότε; Ἀπό τόν καιρό πού κάποιοι συγκεκριμένοι ἡμιμαθείς καί ἀμαθέστατοι Καθηγητές τῆς Ἀστρονομίας, ὑποκρίνονται τούς ξερόλες «Χριστιανούς» καί φλυαροῦσιν ἀκατάσχετα περί τῆς φαντασιακῆς θεολογίας; Καί ὅτι δέν δύναται νά ἐρμηνεύσει, ἡ θετική ἐπιστήμη τῆς Ἀστροφυσικῆς, τό ἀναγάγει μᾶλλον, είς τόν χῶρον τῆς Ἀστρολογίας ἤ καί τῆς Μεταφυσικῆς, δηλ. τῆς δεισιδαιμονίας; Μεταξύ τοῦ ἑνός ἄκρου, τοῦ αὐστηροῦ ἐπιστημονικοῦ ὀρθολογισμοῦ, τῆς ἐπιστημονικῆς μεθοδολογίας, καί τοῦ ἄλλου ἄκρου, τῆς θρησκειολογικῆς δεισιδαιμονίας ἤ Μεταφυσικῆς, δέν ὑφίσταται, τινά Ἱερά καί Μέση λύση ἤ καί Ὀδός;
Ἀσφαλέστατα καί ὑφίσταται, καί ἀποκαλύπτεται Αὐτή, εἰς τούς καλοπροαίρετους...!
Ἄρα, ἡ Οἰκουμενική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία (καί ὄχι μόνον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος) ἔχει τήν ὑποχρέωση νά ἐκφράζει καί νά διδάσκει τήν Ὀρθόδοξον Πατερικήν Θεολογία καί ἄρα κατά θεο-λογικήν καί ὀντολογικήν συνέπειαν, δέν δύναται νά ἀποδεκτεί, τίς διαβολικές μαντικές ἐνέργειες τοῦ Σατάν, ἄρα οὔτε δύναται νά ἀναγνωρίσει τήν διαβολικήν τέχνην τῆς ἀστρολογίας. Διότι εἶναι δεισιδαιμονία καί διαβολοπνευστία. Καί μάλιστα καταδικάζει μέ ἐπίσημα ἱερά Συνοδικά κείμενα αὐτήν. Φυσικά, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, σέβεται, ἐκτιμά καί ἀναγνωρίζει τήν ἐπιστήμη τῆς Ἀστρονομίας, διότι πρόκειται περί τῷ ὄντι ἐπιστήμης, ὄχι ὡς τήν ψευδοεπιστήμην τῆς Ἀστρολογίας. Ἀπόδειξη τρανή περί τοῦτο, εἶναι ὅτι ἀρκετοί Θεοφόροι Πατέρες, μελετοῦσαν καί σπούδασαν τήν Ἀστρονομία τῆς ἐποχῆς των. Ἔχει τήν ἀπλανήν μέθοδον, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, νά ἀναγνωρίζει, τί εἶναι αὐθεντικό καί τί κάλπικον. Τί εἶναι ἀληθές σε κάθε ἐπιστήμη καί τί ψευδές, δηλ. ἐπιστημονικός δογματισμός (=ἐπιστημονισμός) και παραμύθια τῆς Χαλιμᾶς. Μέθοδον, πού ἐξάπαντος ἀγνοοῦν, οἱ Θετικές ἐπιστήμες διότι οἱ προϋποθέσεις καί μεθοδολογία των εἶναι ἄκρως οὐμανιστικές. Θά πρέπει κάποτε, λ.χ. οἱ Ἀστροφυσικοί, νά διδάσκονται ἐμπειρικά τήν ἀδαμάντινον Πατερικήν Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ θεολόγοι τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, νά διδάσκονται ἐμπειρικά τά περί τῆς Ἀστροφυσικῆς Ἐπιστήμης. Σίγουρα αὐτό θά ἦτο ριζηδόν θεανθρώπινη καί πολιτισμική μεταμόρφωση. Τό ἱδανικόν θά ἦτο τόσον οἱ Ἀστρονόμοι κ.ἄ., ὅσον καί οἱ ἀκαδημαϊκοί θεολόγοι, νά μετέχαμεν ἕναν καλό διάστημα, στήν Ἀποστολικήν ζωή τοῦ Ὀρθόδοξου Ἡσυχασμοῦ καί Μοναχισμοῦ ἵνα ἀντιληφθῶμεν καί διδαχθῶμεν, βιωματικά, τί ἐστί Θεανθρωπισμός. Τό θέμα τοῦ Ἄστρου τῆς Γεννήσεως, δέν ἦτο ἀστρονομικό φαινόμενο. Δίδει κάποιαν ἐρμηνεία, ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἐπ΄αὐτοῦ, ἄν θυμάμαι καλῶς. Μάλιστα ἔχω τήν προσωπική ἀντίληψη, πιθανόν νά λαθεύω ἐδῶ, ὅτι καί ἡ σύγχρονος Ἀστρονομία, τά ἰδια ἐρμηνεύει, ὅτι δέν ἦτο ἀστρονομικό φαινόμενο. Ἡ Ἀστρονομία ὅμως, δέν δύναται νά δώσει τινά ἑρμηνεία ἐπ΄αὐτοῦ, διότι δέν εἶναι τό ἐπιστητό της. Ἦτο Θεολογικό τό φαινόμενο, καί ὡς θεολογικόν δύναται νά ἐρμηνευτεί τό γεγονός, ὑπό τίς ἐρμηνευτικές ἀρχές τῆς Πατερικῆς Θεολογίας.
Τό 8ον ἐρώτημα σου, θά σοῦ ἀπαντηθεί μέ πάσαν σαφήνεια εἰς τόν πρῶτον θεολογικόν ἐγχειρίδιον πού σέ παραπέμπω. Ἀλλά λάβε καί αὐτήν τήν βιβλιογραφία, καλοῦ κακοῦ, ἴσως σέ βοηθήσει καλύτερον, νά ἀντιληφθείς πιό ἄριστα τά πράγματα: http://oodegr.co/oode/biblia/pateriki_theologia/perieh.htm
Τό 9ον καί τελευταίον ἐρώτημα, εἶναι ἀρκετά σοβαρόν καί ἔχω διανοητικήν καί γνωσιολογικήν ἀνεπάρκειαν νά σοῦ τό ἀπαντήσω μέ πάσαν ἀκρίβειαν. Διότι ὄντως ὁ Θεός, δέν προσεγγίζεται μονάχα μέ τήν λογικήν διότι εἶναι Ὑπέρλογος καί Δημιουργός τῆς λογικῆς. Δύναται, ἕνα κουβαδάκι νά ἀδιάσει τήν Μεσσόγειον θάλασσαν; Ἄρα κάπου ἐδῶ ἄς σιωπήσω μέ τήν ἀκατάσχετον φλυαρίαν μου. Ὁ ἄνθρωπος, δέν εἶναι μόνον σκέψις ἤ καί διάνοια ἀδελφέ μου, ὅπως διδάσκει ὁ οὐμανιστικός πολιτισμός. Ἡ θεοποίησις καί ἀπολυτοποίησις τῆς λογικῆς, ἡ θεοποίησις τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν καί τῆς τεχνολογίας, εἶναι εἰδωλολατρία καί κατ΄ἐπέκτασην ἀθεΐα. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει καί ἄλλα ὄργανα, πέραν τῶν σωματικῶν του, τά ὁποία δυστυχῶς, πολλοί τά ἀγνοοῦμεν. Ἰσως ἄν μαθαίναμεν, ποία ὄργανα εἶναι αὐτά καί ἀρχίζαμεν τήν διαδικασία τῆς καθάρσεως καί ἐνεργοποίησίς των, ἴσως καί νά εἴχαμεν τίς ἀνάλογες θεολογικές προϋποθέσεις νά προσεγγίσουμεν «πρόσωπον μέ πρόσωπον» τήν «λογική» τοῦ Θεοῦ. Ὄχι μόνον τήν λογικήν Αὐτοῦ... ἀλλά νά γνωρίζαμεν καί τόν Ἴδιον ἔνσαρκον Θεόν Λόγον, ὅπως γνωρίζομεν δηλ. ζοῦμεν, π.χ. τήν γυναίκα καί τά παιδιά μας. Ἐπέτρεψε μου, μιᾶς καί σέ ἐνδιαφέρει, καθῶς λέγεις, τά περί τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, νά σε προτείνω ἐπίσης, τήν «ΟΡΘΟΔΟΞΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ» τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου. Εἶναι ἕνα καταπληκτικό σύγγραμμα.
Συνοψίζω ἐν κατακλείδι, ὅτι τό μυστικό καί ἀπλανές κλειδί, τῆς ἐρμηνείας, ἀπάντων τῶν θεολογικό-ἱστορικῶν καί Ἁγιογραφικῶν ἀποριῶν σου εἶναι, ἡ ἀλάθητη ἐρμηνευτική καί Θεόπνευστη Πατερική Γραμματεία, ἡ ὁποῖα ἐπικυρώνεται ἐκ τῆς ἀπλανοῦς Ἐκκλησιαστικῆς Συνειδήσεως καί τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά ἡ προσέγγισις αὐτή, ἔχει τινές σταθερές προϋποθέσεις καί τινά κριτήρια, λ.χ. τινά πειραματικόν καί ἐμπειρικόν τρόπον ζωῆς, δέν εἶναι ἀπόλυτα διανοητική ἡ προσέγγισις σχεδόν ὅπως τίς θετικές ἐπιστήμες, τό τονίζω συνεχῶς ἵνα μή παρεξηθῶ ἀπό κακοπροαίρετους ἀνθρώπους, εἶναι καί διανοητική ἀλλά ὄχι μόνον ἐκεί, αὐτό εἶναι τό πλέον ἐλάχιστον ὄργανον συγκριτικά μέ τά ὑπόλοιπα πού ἐνεργοποιούνται...! Βρίσκομεν πρώτιστα ἕναν σταθερόν Πνευματικόν ὀδηγόν, ζοῦμε ἐν δυνάμει τήν Μυστηριακήν Ζωήν τῆς Ἐκκλησίας καί τά ὑπόλοιπα ἔπονται σαφῶς ἐν ἐξελίξει...! Διά νά μάθωμεν τινά Ἀστρονομίαν, δέν βρίσκομεν τινά καλήν ἀκαδημαϊκήν Ἀστρονομικήν Κοινότητα; Ἥ μήπως φοιτοῦμεν σέ Ἀστρολογικήν κοινότητα; Δέν προσκολλῶμεθα σέ ἔμπειρον Καθηγητή τῆς Ἀστρονομίας, διά νά διδαχθῶμεν, τήν ἐν λόγῳ ἐπιστήμην; Δέν μελετάμεν τά Ἀστρονομικά συγγράμματα μετά μανίας; Δέν χρησιμοποιοῦμεν τά Ἀστρονομικά ὄργανα αὐτῆς;
-Τότε στά περί τῆς ἱερᾶς καί Ὀρθοδοξου Θεολογικῆς Ἐπιστήμης τῶν Ἐπιστημῶν, πῶς πρέπει νά ἐνεργήσομεν, ἄν πραγματικά ἐπιθυμοῦμεν, νά τήν διδαχθῶμεν;
Ζητῶ συγνώμη, γιά τά ὅσα σκόπιμα ἤ καί ἐν λόγῳ γνωσιολογικῆς ἀνεπάρκειας, δέν σοῦ ἀπαντοῦμεν. Ἄν τυχόν σέ κάποιο σημεῖο σέ στεναχωρήσαμεν, ἀπολογούμαστε πραγματικά, δέν εἴχαμεν τέτοιον σκοπόν ἤ στόχον, ἀπόδειξις ἡ ἔμπονως καί κουραστική ἀνταπάντησις μας, πρός τό ἀπαιτητικόν γράμμα σου. Δέν ἔχομεν ἀπαντήσεις διά ἅπαντα τά θεολογικά ζητήματα, ἀπεχθανόμαστε τήν νόσο τοῦ καλαμαρίζειν καί τῆς ξερολίασης, προσπαθῶμεν νά προβληματιζόμαστε παραγωγικᾶ, καί νά ἐρευνῶμεν καλοπροαίρετα τίς ὁρθόδοξες Θεολογικές πηγές περί τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας· τίς ἑτερόδοξες, ἑτερόθρησκες, ἀποκρυφιστικές, φιλοσοφικές κ.ο.κ. στίς ἀνάλογες πηγές των· καί στά περί τῶν Ἀστρονομικῶν ἐπιστημονικῶν ζητημάτων ἐρευνοῦμεν καί μελετοῦμεν τίς πηγές τῆς Ἀστρονομίας, καί ὄχι τίς ὅποιες Ἀστρολογικές πηγές.
Ἐξ Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Θεολογίας καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας αὐτῶν, οἱ ἑτερόδοξοι καί ἑτερόθρησκοι, εἶναι ὅτι οἱ Ἀστρολογοι διά τούς ἐπιστήμονες τῆς Ἀστρονομίας. Καί ὅπως δύνανται καλῶς νά ἀποδεικνύουν, οἱ ἐπιστήμονες Ἀστροφυσικοί, ὅτι οἱ Ἀστρολόγοι εἶναι τσαρλατάνοι ψευδοεπιστήμονες, μέ παρόμοια σχεδόν μεθοδολογικήν ἀποδεικτικήν καί ἐπιστημονικήν διαδικασία, δύνανται καί οἱ ἅγιοι Πατέρες, νά ἀποδεικνύουν, ὅτι οἱ ἑτερόθρησκοι καί ἑτερόδοξοι, εἶναι τσαρλατάνοι καί ψευδοεπιστήμονες τῶν θρησκειολογικῶν καί θεολογικῶν πραγμάτων. Διότι, οἱ Θεόπνευστοι Θεολόγοι Πατέρες, εἶναι οἱ ἱεροί Ἐπιστήμονες τοῦ Θεανθρωπισμοῦ καί οἱ τῷ ὄντι ἐπιστήμονες τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας.
Εὔχομαι, ἀγαπητέ ἀδελφέ μου, Ἐλευθέριε, νά πρόσφερα τινά ἐλάχιστον σταγονίδιον, σοβαροῦ συμπροβληματισμοῦ, εἰς τά πολύ ἐνδιαφέροντα ἐρωτήματά σου, ἦτο πραγματική πρόκλησις γιά τά μέτρια καί ἐλάχιστα ἐμπειρικά καί γνωσιολογικά δεδομένα μας, ἐπιβάλλεται, ἄν ὄντως ἐπιθυμείς νά γνωρίσεις τήν ἀδαμάντινον Φιλοκαλικήν καί Φιλοησυχαστικήν Ὀρθοδοξίαν, νά συνδεθείς στενότατα, μέ κάποιον Φωτισμένον καί ἔμπειρον Ὀρθόδοξον Κληρικόν.
Εὔχομαι καρδιακᾶ, ἡ Τρισήλιος Θεότης, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, νά σέ ὀδηγήσει, καί νά σοῦ ἀποκαλύψει, τήν ἅπαξ καί διαπαντῶς, ἀπόλυτον καί τῷ [Ὤ]ὤντι Ἀλήθειαν.
Παναγιώτη Π. Νούνη
(Θεολογῶν τοῦ ΑΠΘ καί Ἐρευνητής τῆς Συμβολικῆς, Δογματικῆς, Συστηματικῆς καί Πατερικῆς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας)
Το
μεσημέρι της Τρίτης 10 Οκτωβρίου οι καμπάνες των Ιερών Ναών της
Ναυπάκτου κτύπησαν χαρμόσυνα, με εντολή του Σεβασμιωτάτου. Σήμαναν το
χαρμόσυνο μήνυμα της εκλογής από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος
του Ναυπακτίου Κληρικού Ιερεμία Φούντα για την Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος
και Μεγαλοπόλεως. Είναι ο πρώτος εκ της πόλεως Ναυπάκτου καταγόμενος που
εκλέγεται Μητροπολίτης μετά τον αείμνηστο Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως
Αμβρόσιο Νικολάου.
Ο
Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ιερόθεος γνωρίζει εδώ και πολλά χρόνια τον νέο
Μητροπολίτη Γόρτυνος, με τον οποίο συνδέεται με ιδιαίτερη φιλία και τον
οποίο και ψήφισε και βοήθησε στην εκλογή του.
