Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ, (ΜΕΡΟΣ Α΄) ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΙΕΡΩΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΝΤΩΝ





ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΙΕΡΩΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΝΤΩΝ

Του Παναγιώτη Π. Νούνη





Θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε στο παρόν εκτενές πληροφοριακό κείμενο και δημοσιογραφικό μας πόνημα, μερικά γνωστά ή και άγνωστα –σε πολλούς- πολύτιμα εκκλησιαστικά στοιχεία, περί των ανά την οικουμένη ιερώς αποτειχισθέντων, και δή πώς ακριβώς λειτουργεί η ιερά Διακοπή του Λειτουργικού Μνημοσύνου κυρίως στις Σλαβικές χώρες.

Η πηγή μου, όπου με πληροφορεί γνωρίζει λίαν καλώς, πρόσωπα και καταστάσεις, και μου αποκαλύπτει ότι το αντιΟικουμενιστικό Κίνημα της Ιεράς Αποτειχίσεως λαμβάνει απροσμέτρητα εκπληκτικές και θετικές διαστάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, στην Εκκλησία της Ελλάδος, στην Εκκλησία της Ρουμανίας, στην Εκκλησία της Μολδαβίας, Εκκλησία της Γεωργίας, στο Άγιον Όρος, και ιδιαίτερα στις Σλαβικές Ο ρθόδοξες Τοπικ,ές Εκκλησίες.

Κριτήριον ορθοδοξίας βέβαια δεν είναι και ούτε πρέπει να γίνει, η διακοπή του Λειτουργικού Μνημοσύνου, διότι απλανές κριτήριον ορθοδοξίας είναι, η ακραιφνής και γνήσια Ομολογία Πίστεως κατά του παναιρετικού Οικουμενισμού/Συγκρητισμού.

Θα προσπαθήσουμε μέσα σε εφτά ημερολογιακές ημέρες, να αναρτήσουμε τουλάχιστο σε αποσπάσματα το 20σέλιδο εκτενές δημοσιογραφικό κείμενο μας, περί της ανά τη οικουμένη ιερά Αποτείχιση, σε επτά (7) κυρίως αποσπασματικά μέρη χωριζόμενα με τους ανάλογους υποτίτλους της κάθε θεματολογίας που φέρουν.

Μετά την τελευταία ανάρτηση του εβδόμου μέρους, θα αναρτηθεί και ολόκληρο το κείμενο μας με ειδική παραπομπή και σε αρχείο με μορφή pdf και  docs.




Η ΕΝ ΣΥΝΟΔΩ ΙΕΡΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Εξ αρχής να πούμε ότι ήδη  δύο Αυτοκέφαλα Πατριαρχία εκείνο της Βουλγαρίας και Γεωργίας δεν αναγνωρίζουν τη «Πανορθόδοξη Σύνοδο» της Κρήτης ως «Αγία» και «Μεγάλη» αλλά ούτε αποδέχονται τα Επίσημα Συνοδικά αποφασισθέντα του Κολυμπαρίου ως ορθόδοξα. Πρόκειται για μία συντεταγμένη και συνοδική ιερά Αποτείχιση τινών Αυτοκέφαλων Εκκλησιών κατά των αιρετικών αποφάσεων της μοιχοΣυνόδου της Κρήτης.


Το αντικειμενικό γεγονός ότι δύο Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Τοπικές Εκκλησίες αποφάσισαν να καταδικάσουν, συνοδικώς, έστω και εμμέσως ή αμέσως πλήν σαφώς, τη Ληστρική Σύνοδο του Κολυμπαρίου τούτο θα πρέπει να προβληματίζει τους όπου γής Ορθοδόξους Χριστιανούς. (Δείτε εδώ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙῼ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ, http://apologitikaa.blogspot.com.cy/2016/12/blog-post_99.html ).


Συνεπώς, σ΄αυτές τις δύο τοπικές Εκκλησίες, όπου και επίσημα δεν αναγνωρίζουν την Σύνοδο της Κρήτης, δεν υπάρχει λόγος να μιλήσουμε για την Διακοπή τινός Λειτουργικού Μνημοσύνου, διότι δεν υπάρχει μέχρι στιγμή λόγος για να διενεργηθεί αυτό, εφ΄όσον απορίπτουν με συντεταγμένη, ιερά αποτείχιση, την «Πανορθόδοξη Σύνοδο» και δη εν Συνόδω. (Δείτε εδώ: ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΩΜΑΛΕΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΛΗΣΤΡΙΚΗ «ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΩΝ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΣΤΩΝ», http://apologitikaa.blogspot.com.cy/2016/12/blog-post_69.html ).

Η εν λόγω συνοδική ενέργεια των κατά τόπους δύο αυτοκέφαλων Πατριαρχίων κατά την προσωπική άποψη μας, δηλώνει, ένα πρώτο και ανώτατο είδος, ιεράς Αποτειχίσεως, από τα ληστρικά και κακόδοξα αποφασισθέντα του Κολυμπαρίου χωρίς βέβαια να ενεργοποιείται, το κατά γράμμα, δηλ. ο δυνητικός ΙΕ΄ ιερός Κανών της Α΄Β΄ Αγίας Σύνοδου, περί της διακοπής του Λειτουργικού Μνημσύνου, του κακοδόξου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Διενεργείται όμως: μία κατά πνεύμα ιερά Αποτείχιση, κυρίως από την Ληστρική Σύνοδο των Αρχιοικουμενιστών Προκαθημένων και μία σαφέστατη απομάκρυνση από τα κακόδοξα σχισματικοαιρετικά αποφασισθέντα των Συγκρητιστών.

Οι εν Συνόδω αποφάσεις αμφότερων των δύο τοπικών Εκκλησίων είναι μία μεγίστη απόδειξη, ότι: δεν απολυτοποιείται, στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία, η διακοπή του Λειτουργικού μνημοσύνου των αιρετιζόντων επισκόπων, πατριαρχών, μητροπολιτών, και ότι μάλιστα μείζον κριτήριο του απλανώς και ορθοδόξως θεολογείν, δεν είναι η διακοπή ή παύση του μνημοσύνου, αλλά είναι η ιερά Αποτείχισις από τους αιρετικούς επισκόπους και τις αιρέσεις των.

Δηλαδή, απλανές και ορθόδοξο κριτήριον, είναι: η γνήσια και ακριβής Ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως.

Ωστόσο οι έγκυρες πληροφορίες μας λέγουν, ότι: οι Εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας, δεν θα διστάσουν καθόλου σε ετεροχρονισμένο στάδιο να εφαρμώσουν και την Ιεροκανονική διακοπή του Λειτουργικού Μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχου. Συνεπώς, οι οικουμενιστές, ας χαίρονται τον πρώτο χρόνο, μετά τη μοιχοΣύνοδο, διότι έπονται τα χειρότερα.

Το αφήνουν καθώς λέγεται, ως το τελευταίο και έσχατο εκκλησιαστικό μέτρο που δύναται να παρθεί κατά του αιρετίζωντος και Οικουμενιστού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

Τα δύο ορθόδοξα και αυτοκέφαλα Πατριαρχεία έπραξαν το ιεροπρεπές και ομολογιακό καθήκον τους, και απεκήρυξαν εν Συνόδω τη Ληστρική Σύνοδο της Κρήτης. Οι Βούλγαροι και οι Γεωργιανοί  μας διδάσκωσι και κατηχώσι στα Ευαγγελικά και πατροπαράδοτα νάματα της Φίλης Ορθοδοξίας.

Το ζήτημα όμως, και η μπάλα, δεν είναι στα πόδια των ομόδοξων πατριαρχίων  , αλλά στα πόδια των απανταχού Ελλήνων και Κυπρίων της Ομογένειας ή και Διασποράς, και δή στα πόδια των Ελληνοκυπρίων και  Ελλαδιτών, όπου συναμφότεροι, αδυνατώσι παντελώς, να διακρίνουν καθαρά, τους ιερούς θεσμούς (π.χ. Οικουμενικόν Πατριαρχείο) από το πρόσωπο (π.χ. πατρ. Βαρθολομαίον) που διακονεί και μέσω αυτού εκπροσωπείτε ο εκάστοτε πανάρχαιος και ιερός θεσμός της Ρωμηοσύνης μας.

Τα εκάστοτε πρόσωπα, όπερ διακονώσι λ.χ. το πανάρχαιο θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν πρέπει να ταυτίζονται, με το θεσμό του. Οι θεσμοί δεν προσωποποιούνται.

Η ταυτοποίησις ή προσωποποίησις του θεσμού με το εκάστοτε τάδε ή δείνα εκκλησιαστικό πρόσωπο είναι προσωποληψία ολκής και ψιλή ειδωλολατρεία. Διότι, τα εκκλησιαστικά πρόσωπα, με ορισμένες άστοχες ενέργειες τους ενίοτε, και λανθάνωσι και διασύρωσι, έτσι σοβαρά τον όποιο εκκλησιαστικό θεσμό όπου εκπροσωπούν. Ενώ όσοι ταυτίζουν το πρόσωπο με το θεσμό, αδυνατούν μάλιστα να κρίνουν αντικειμενικά, καθότι συγκαλύπτωσι τις σοβαρότερες αστοχίες και καταχρήσεις των εξουσιών του, όπου αποβαίνει εν τέλει, η εκκλησιαστική διαφθορά εις βάρος της Πίστης μας.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου