ΔΟΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΣΥΝΟΡΟ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ

ΔΟΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΣΥΝΟΡΟ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ

Συγγραφέας: kantonopou στις 1st Μαρτίου 2014

Προσευχή

 

   Προσευχή       

(Μουσική, Στίχοι και Ερμηνεία Χάρις Αλεξίου, από τον δίσκο Οδός Νεφέλης 88)   

Δώσ’  μου ένα σύνορο να περπατώ

Δώσ’  μου ένα όνομα να μη χαθώ

Δώσ’  μου ένα όνειρο να κρατηθώ

Δώσ’  μου ένα όραμα να αντισταθώ

Δώσ’  μου ένα παιδί να εξομολογηθώ

Δώσ’  μου ένα φιλί να πλύνω το κακό

Ξύπνησέ με το πρωί μ’  έναν σκοπό

Που να λέει χαλάλι στη ζωή που ζω! 

Ερμηνευτικά σχόλια

Δώσ’ μου: το τραγούδι μας δίνει μία πολύ ενδιαφέρουσα προσευχή, η οποία μας δείχνει ποιος είναι ο δρόμος τον οποίο καλούμαστε να ακολουθήσουμε σήμερα. Η προσευχή έχει χαρακτήρα προσωπικό, μιλά ο άνθρωπος με το Θεό. Είναι απαιτητική, παρακλητική, αλλά και ουσιαστική. Ο Χριστός λέει ότι όποιος ζητά λαμβάνει και όποιος ψάχνει βρίσκει από το Θεό!

Σύνορο: το πιο ουσιαστικό σημείο του ανθρώπου στη σχέση του με το Θεό είναι το σύνορο. Είναι αυτό που δείχνει στον άνθρωπο μέχρι πού μπορεί να φτάσει, αλλά και την ίδια στιγμή να το υπερβεί. Κι αυτό πιστεύουμε ότι είναι η παρουσία του Θεού, η οποία στη ζωή του ανθρώπου δεν έχει όρια, είναι αγάπη χωρίς όρια! «Αγάπα και κάνε ό,τι θες», λέει ο Ιερός Αυγουστίνος. Οι εντολές του Θεού μας δείχνουν ένα όριο. Την ίδια στιγμή όμως η φιλανθρωπία του Θεού καθιστά ακόμη κι αυτές τις εντολές όχι καταπιεστικές, αλλά οδοδείκτες που μας βοηθούν να γνωρίζουμε πού είναι ο δρόμος μας. Σε μια εποχή όπου δεν υπάρχει κανένα όριο και φραγμός, η παρουσία του Θεού μας λέει πολλά.

Όνομα: Ο Θεός μας δίνει το όνομα, όνομα έχει αυτός που αναφέρεται σε κάποιο, σχετίζεται μαζί του! Όποιος έχει  όνομα σε σχέση με το Θεό, δεν χάνεται! Σήμερα θριαμβεύει η ανωνυμία. Ο άνθρωπος έγινε αριθμός για όσους κυβερνούν τον κόσμο και την ίδια στιγμή ανώνυμη μάζα, ανώνυμος καταναλωτής, ανώνυμος χρήστης του ηλεκτρονικού κόσμου και τρόπου. Η σχέση με το Θεό είναι σχέση προσωπική.

Όνειρο: Η πίστη μας στο Θεό μας κάνει να ονειρευόμαστε, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια, την αγάπη! Αυτό όλα μας κρατάνε όρθιους!

Όραμα: Η προσευχή στο Θεό μας γεμίζει οράματα, και η ζωή κοντά στο Θεό μας κάνει να αντιστεκόμαστε στο κακό, την αμαρτία, την αναξιοπρέπεια του κόσμου! Ταυτόχρονα, αντιστεκόμαστε στην αδικία, η οποία έχει πλημμυρίσει τη ζωή μας, κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι μας για να βρούμε και να δείξουμε την αλήθεια, αλλά και ό,τι είναι καλό και σωστό για τον κόσμο και τους ανθρώπους, ό,τι είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Αυτό το όραμα μπορεί να μην επιτευχθεί με επαναστάσεις. Αν όμως αλλάξουμε εμείς και βοηθήσουμε και τους γύρω μας να είναι λιγότερο ή καθόλου άδικοι, μέσα από τον λόγο και το παράδειγμα, έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα.

Παιδί: Η εξομολόγηση κάνει την ψυχή μας να καθαρίζει σαν του παιδιού, γινόμαστε αγνοί!

Φιλί: Με την αγάπη και τη φιλία ξεπλένεται το κακό και η αμαρτία! Γιατί αμαρτία είναι η απουσία της αγάπης. Αν αγαπάμε τότε προσπαθούμε να αμαρτάνουμε λιγότερο, δηλαδή να μην κάνουμε ό,τι σπάει και διαλύει την αγάπη.

Σκοπό: Η πίστη στο Θεό, η προσευχή και η πνευματική ζωή δίνουν νόημα στη ζωή μας και σκοπό!

Χαλάλι στη ζωή που ζω: Είναι σπουδαίο να έχει η ζωή μας αξία και νόημα κι αυτό υπάρχει χάρη στην αγάπη και το Θεό. Αν ζητά κανείς τη βασιλεία των ουρανών, τα πάντα του κόσμου θα μας δοθούν! 

Β. Η προσευχή το όπλο μας   

Η προσευχή αποτελεί την ωραιότερη κίνηση απ’  ευθείας αγάπης που κάνει ο άνθρωπος προς το Θεό. Είναι όπλο κατά του διαβόλου που μας θλίβει. Είναι απόδειξη της εμπιστοσύνης προς το Θεό, αλλά και της δίψας της καρδιάς μας προς Εκείνον και την ίδια στιγμή  της αγάπης μας προς τους άλλους, τους οποίους εμπιστευόμαστε στο Θεό, αλλά και για τους οποίους μιλάμε στο Θεό.

Η προσευχή δεν φαίνεται να αλλάζει τον κόσμο, όσο τα καλά έργα (ιδίως αυτό υποστηρίζουν οι Βουδιστές και κάποια άλλες ομάδες που ονομάζονται « ακτιβιστές»), αλλάζει όμως το νου των ανθρώπων και αυτό στη συνέχεια γεννά αλλαγές που δεν φαίνονται εύκολα, αλλά λειτουργούν σε βάθος χρόνου. Γι’ αυτό ας μην την περιφρονούμε. Όταν ξεκινάμε την ημέρα μας, όταν αρχίζουν τα μαθήματα στο σχολείο, όταν περνούμε έξω από την εκκλησία (και το σημείο του σταυρού προσευχή είναι), πριν και μετά το φαγητό, το βράδυ πριν κοιμηθούμε, όταν έχουμε έναν κόπο και έναν αγώνα να κάνουμε, πριν και μετά από ένα ταξίδι, όταν χαιρόμαστε ή όταν λυπόμαστε για κάποιον, για όσους έχουν πεθάνει, για όσους αγαπούμε, ας μιλάμε στο Θεό.

Την ίδια στιγμή υπάρχει και η προσευχή στο Θεό να δώσει νόημα στη ζωή μας. Και τότε μπορούμε να κάνουμε και έργα που βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Αν ξέρουμε γατί παλεύουμε και γιατί ο Θεός ζητά από εμάς και την προσευχή και την έμπρακτη αγάπη. Ο Χριστός προσευχόταν στο Θεό Πατέρα Του κάθε φορά που είχε να κάνει ένα σπουδαίο έργο, παρότι ο ίδιος είναι Θεός. Μας δίδαξε το « Πάτερ ημών», την Κυριακή προσευχή (επειδή είναι του ίδιου ως Κυρίου και Θεού μας). Και μας προέτρεψε να ζητούμε από τον Πατέρα Του ό,τι είναι προς όφελός μας. Ας μην το λησμονούμε!  

Υπάρχει και η προσευχή της καρδιάς, το « Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με». Αυτή την προσευχή μπορούμε να τη λέμε όσο πιο πολύ γίνεται. Είναι η επίκληση του ονόματος του Χριστού, που μας αγιάζει και μας ευλογεί. Αυτή είναι η προσευχή πολλών χριστιανών. Πρωτίστως όμως υπάρχει η προσευχή που δείχνει την εμπιστοσύνη στο Χριστό:  «Κύριε, όπως ξέρεις και όπως θέλεις, ελέησέ με».

Η εποχή μας κοροϊδεύει όσους προσεύχονται. Ο Θεός όμως στηρίζει και ακούει τις προσευχές και ό,τι είναι για καλό μας το δίνει.Ας επιμείνουμε!

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΛΕΩΣ 

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ  17              

8.2.2014

 π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός 

themistoklismourtzanos