Ο Νικητής!

Ο Νικητής!

Ὁ Χριστός πέθανε στόν σταυρό. Ὅπως τό πόθησαν οἱ ἐχθροί Του! Καί Τόν ἔβαλαν στόν τάφο, ὅπως τό θέλησαν, ἐκεῖνοι πού μίσησαν τήν παρουσία Του.

Καί νά, ὁ Χριστός-πεθαμένος! Ἄψυχος· χωρίς πνοή· χωρίς τίποτε! Σάν νά μήν ὑπῆρξε! Κάτι λιγότερο ἀπό ἕνα τίποτε! Ἕνα τίποτε!

Ὅμως ἀναστήθηκε. Δηλαδή σηκώθηκε. Αὐτεξουσίως. Σάν Θεός. Καί σηκώθηκε, ὄχι καταεξαντλημένος, σάν ἕνα χιλιοταλαιπωρημένο γεροντάκι, πού μόλις θά κατάφερνε νά σταθεῖ στά πόδια Του, ἀλλά λάμποντας ὁλόκληρος. Σάν γίγαντας ἀθλητής, πού ξεκινάει νά κάμει τό ἄθλημά Του (Ψαλμ.
18, 5)· καί σάν νυμφίος ἐκπορευόμενος ἐκ παστοῦ αὐτοῦ, πού ἀστράφτει ἀπό χαρά! Ἀπό τήν χαρά τῆς νίκης.

*          *          *

Ἡ ἁγία Γραφή, ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ, μᾶς λέει γιά τόν Χριστό:

Ἐξῆλθε νικῶν· καί ἵνα νικήσῃ!

•           Νικητής βγῆκε ἀπό τήν κοιλιά τῆς ἁγίας Παρθένου.

•           Νικητής βγῆκε καί ἀπό τήν κοιλιά τῆς γῆς, ἀπό τόν τάφο.

•           Νικητής τοῦ θανάτου καί τοῦ ἅδη!

Ἐξῆλθε καί ἦλθε γιά μᾶς!

Καί νίκησε γιά μᾶς!

Τά εἴχαμε χάσει ὅλα. Εἴχαμε γίνει δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας· δοῦλοι στόν αἰώνιο θάνατο καί στόν ἅδη. Στόν χειρότερο, στόν πιό ἀπάνθρωπο ἐχθρό! Δοῦλοι! Ψυχικά δοῦλοι!

*          *          *

Καί ἦρθε ὁ Χριστός γιά μᾶς. Γιά νά μᾶς σώσει. Γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τοῦ θανάτου τά δεσμά. Νά διαλύσει τό σκοτάδι. Σκοτάδι στήν ψυχή. Σκοτάδι στό μυαλό. Σκοτάδι στό σῶμα. Σκοτάδι στά ἔργα. Σκοτάδι, στόν τόπο τῆς καταδίκης. Στήν χώρα, πού βασιλεύει ἡ σκιά τοῦ θανάτου.

Ἦρθε γιά μᾶς, νά μᾶς σώσει. Νά μᾶς δώσει ἐλευθερία, ζωή, φῶς, ἐλπίδα.

Ὑπέμεινε τόν θάνατο. Ὅπως Τοῦ τόν σκάρωσαν. Πέθανε στόν σταυρό. Καί κατέβη στόν ἅδη! Ἀλλά ἐνίκησε! Καί τόν θάνατο. Καί τόν ἅδη.

Καί βγῆκε ἀπό τόν τάφο, αὐτεξουσίως. Ἐπειδή ἔτσι τό θέλησε. Σάν παντοδύναμος. Ἐνδεδυμένος, δηλαδή φορώντας, στολή νίκης, στολή ἐκδίκησης!

Ἀφοῦ, ὅπως τό λέμε στήν προσευχή μας: Σταυρόν γάρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

Μέ τήν ἀνάστασή Του, ὁ Χριστός, ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός μας, ὁ πρωτότοκος Υἱός τοῦ Πατέρα μας, ἐπῆρε ἀπό τόν διάβολο ἐκδίκηση, γιά τήν τραγωδία πού πέρασε ἡ ἀνθρωπότητα, τά ἀδέρφια Του, ἀπό τόν Ἀδάμ μέχρι σήμερα!...

            Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν· θανάτῳ θάνατον πατήσας· καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

 Μητροπολίτου Μελετίου

Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 345 Απρίλιος 2012

«Ο ΝΙΚΗΤΗΣ» του † Ν.Μ.