Παρατηρήσεις πάνω στις Οικουμενικές Συνόδους:
1/ Οι Σύνοδοι αυτές συγκαλούνται για επίλυση μειζόνων προβλημάτων της καθόλου Εκκλησίας και ειδικά προς επίλυση αναφυομένων αιρέσεων.
2/ Τις Συνόδους συγκαλούν αυτοκράτορες, δηλ. φορείς της κοσμικής εξουσίας. Υπάρχει μια εξαίρεση, αυτή της Γ΄ Συνόδου, όπου ο Θεοδόσιος Β΄ αρνήθηκε τη σύγκλιση, δεν παρέστη και δεν αντιπροσωπεύθηκε, συνέλαβε δε και τον Πρόεδρο της Συνόδου, Αλεξανδρείας Κύριλλο.
3/ Στις Συνόδους αυτές μετέχουν εκπρόσωποι και των πέντε Πατριαρχείων (Ρώμης, ΚΠόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων).
4/ Στις Συνόδους μετείχαν πάντοτε και οι κατηγορούμενοι για αιρετικές κακοδοξίες.
5/ Ο χαρακτηρισμός μιας Συνόδου, ως Οικουμενικής γίνεται κατά βάση από μια επόμενη Οικουμενική Σύνοδο, απαραίτητη όμως θεωρείται η επικύρωση από το πλήρωμα της Εκκλησίας.
6/ Όλες οι Σύνοδοι εξέδωσαν Όρο Πίστεως.
Παρατηρήσεις πάνω στην Η΄ Οικουμενική επί Μ. Φωτίου:
1/ Η Η΄ Οικουμενική συγκλήθηκε για: α/ την αποκατάσταση του Μ. Φωτίου, β/ την επίλυση του βουλγαρικού ζητήματος, γ/ τη διευθέτηση των αποσχισθέντων Ιγνατιανών Επισκόπων
2/ Η Σύνοδος συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Βασίλειο Α΄ Μακεδόνα.
3/ Συμμετείχαν 383 Επίσκοποι από τα πέντε Πατριαρχεία Ρώμης, ΚΠόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων.
4/ Η Σύνοδος αναγνώρισε όλες τις προηγούμενες 7 Συνόδους, ως Οικουμενικές, η ίδια δε αυτοχαρακτηρίσθηκε ως Οικουμενική.
5/ Εξέδωσε Όρο Πίστεως, στον οποίον εμφαίνεται το ακαινοτόμητον του Συμβόλου Νικαίας-ΚΠόλεως.
6/ Εξέδωσε 3 Ιερούς Κανόνες.
Παρατηρήσεις πάνω στη Σύνοδο του 1351:
1/ Η Σύνοδος συγκλήθηκε, για να διερευνήσει τις καταγγελίες του Βαρλαάμ του Καλαβρού και Ακινδύνου ενάντια στον Θεσ/νίκης Γρηγόριο Παλαμά
2/ Την Σύνοδο συγκάλεσε ο αυτοκράτορας Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός.
Συμμετείχαν 26 Επίσκοποι υπό τον ΚΠόλεως Κάλλιστο Α΄ οι: Ηρακλείας, Θεσσαλονίκης, Κυζίκου, Φιλαδελφείας, Χαλκηδόνος, Μελανίκου, Αμασείας, Ποντοηρακλείας, Πηγών και Παρίου, Βερροίας, Τραπεζούντος, Τραϊανουπόλεως, Σηλυβρίας, Άπρω, Αμάστριδος, Σουγδαίας, Αίνου, Βρύσεως, Μαδύτων, Βιζύης, Καλλιουπόλεως, Εξαμιλίου, Σωζοπόλεως, Αδριανουπόλεως, Σταυρουπόλεως, Διδυμοτείχου, άπαντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ουδείς Επίσκοπος άλλου Πατριαρχείου παρέστη.
3/ Αναγνωρίσθηκε ότι τον Θεσσαλονίκης «σύμφωνον τοις ιεροίς θεολόγοις εύρομεν και συνήγορον Χριστού χάριτι της κατ’ ευσέβειαν αληθείας»
4/ Οι κατήγοροι Βαρλαάμ και Ακίνδυνος αφορίσθησαν της Εκκλησίας «και τω από Χριστού αναθέματι καθυποβάλλομεν».
5/ Η Σύνοδος αυτοχαρακτηρίζεται θεία και ιερά.
6/ Η Σύνοδος δεν εξέδωσε ‘Ορο ή Κανόνα
Συμπερασματικά και με τις παραπάνω προϋποθέσεις:
Η Σύνοδος του 880 θεωρείται Οικουμενική, καθότι πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί ως τέτοια
Η Σύνοδος του 1351 ΔΕΝ θεωρείται ως Οικουμενική, γιατί δεν πληροί τις προϋποθέσεις, παρά μόνον εκείνη της σύγκλησης από τον αυτοκράτορα. Αλλά και η ΑΒ΄ Σύνοδος του 861 συνεκλήθη από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, πλην όμως δεν χαρακτηρίζεται ως Οικουμενική, εκ μόνου του λόγου τούτου.
Η ανακήρυξη Συνόδων, ως Οικουμενικών, από μεμονωμένο Επίσκοπο της Εκκλησίας είναι άγνωστη στην εκκλ. ιστορία και ως τέτοια θεωρείται ως μια μεμονωμένη καινοτομία.
Ι.ΚΑΡΔΑΣΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου