ΓΕΦΥΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΖΩΗ

Βρήκαν το σκελετό του δίπλα σε ένα πρόχειρο στέγαστρο σε κάποιο ερημικό νησί στα ανοιχτά του Ατλαντικού. Ο ανώνυμος ναυτικός κράτησε ένα ημερολόγιο στο οποίο περιέγραφε την τετράμηνη δοκιμασία του. Θα είχε εγκαταλειφθεί στο νησί Ανάληψη από τον ολλανδικό στόλο το 1725 για κάποιο έγκλημα που δεν αναφέρεται. Γρήγορα κατέληξε να πίνει αίμα από χελώνες για να σβήνει την αφόρητη δίψα του. Τα σωματικά βάσανα του ανθρώπου ήταν έντονα, αλλά στο ημερολόγιό του ξεχωρίζει ένα μεγαλύτερο βάσανο - η ενοχή που τον τσάκιζε.
Έγραψε μαρτυρικά σημειώματα όπως: «Τι σουβλιές αισθάνονται από τύψεις οι βασανισμένοι θνητοί που εγκαταλείπουν το μονοπάτι της δικαιοσύνης.» Η μέγιστη απομόνωση αυτού του ναυτικού στο μοναχικό νησί προερχόταν από το αίσθημα του χωρισμού από το Θεό. Γι’ αυτό αποδείχθηκε το τέλος του ανυπόφορο.
Οι άνθρωποι αγωνίζονται με αυτή την απομόνωση της καρδιάς από την εποχή που «εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από προσώπου Κυρίου του Θεού» μετά που έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό (Γένεσις [γ΄] 3:8). Το παράξενο νέο συναίσθημα ντροπής, ενοχής και φόβου υποχρέωσε εκείνο το πρώτο ζευγάρι να φύγουν μακριά από το Θεό, όταν Αυτός τους κάλεσε. Τα ίδια αισθήματα, δυστυχώς, είναι πολύ συνηθισμένα σε μας σήμερα.
Τι δημιουργεί το χωρισμό ανάμεσα σε μας και στο Θεό;
«Αι ανομίαι σας έβαλον χωρίσματα μεταξύ υμών και του Θεού υμών, και αι αμαρτίαι σας έκρυψαν το πρόσωπον αυτού από σας, διά να μη ακούη.» Ησαΐας [νθ΄] 59:2.
Η αμαρτία υψώνει φράγματα. μας χωρίζει από το Θεό. Αλλά το μεγάλο χάσμα που απομονώνει τους αμαρτωλούς ανθρώπους από τον άγιο Θεό δεν είναι δικό Του έργο. Ο Θεός δεν έφυγε από τον Αδάμ και την Εύα. εκείνοι έφυγαν από το Θεό.
1. ΙΚΑΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΡΥΦΗ ΜΑΣ ΠΕΙΝΑ
Πριν η αμαρτία κηλιδώσει την εικόνα, ο Αδάμ και η Εύα απολάμβαναν την οικειότητα με το Δημιουργό τους στον ωραίο κήπο της Εδέμ. Δυστυχώς, πίστεψαν στο ψέμα του διαβόλου ότι θα γίνονταν σοφοί σαν το Θεό, και έσπασαν τους δεσμούς της εμπιστοσύνης με τον Πλάστη τους. Η αμαρτία τους επέφερε την αλλοτρίωση, μια αλλοτρίωση που γρήγορα επεκτάθηκε στην πρώτη οικογένεια διχάζοντάς την (Γένεσις [γ΄] 3:15 - [δ΄] 4:8). Ο χωρισμός από το Θεό είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο, «διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος» (Ρωμαίους [ς΄] 6:23).
Αφού διώχθηκαν από τον κήπο της Εδέμ ο Αδάμ και η Εύα, βρήκαν πολύ δύσκολη τη ζωή έξω. Η τεκνοποιία και η καλλιέργεια της γης στο εξής θα γινόταν με αίμα, ιδρώτα και δάκρυα. Αλλά το σκληρότερο από όλα ήταν η κενότητα της καρδιάς που άρχισε να τους μαστίζει. Έχοντας σπάσει το στενό δεσμό με το Θεό, βρέθηκαν ευάλωτοι σε κάθε είδους κρυφές λαχτάρες, ανικανοποίητες επιθυμίες, οδυνηρούς καημούς. Έμοιαζαν με το ναυτικό εγκαταλειμμένο στο νησί, ζωσμένο από τη μέγιστη τραγωδία: την απομόνωση που προκαλεί η αμαρτία.
Κάτω από ποιες συνθήκες ζει η ανθρωπότητα;
«Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.» Ρωμαίους [ε΄] 5:12.
Από την πρώτη πράξη επανάστασης του Αδάμ και της Εύας, «πάντες» (ολόκληρη η ανθρωπότητα) έπεσε στην ίδια μορφή αμαρτίας και υπόκειται στο θάνατο - την έσχατη ποινή της αμαρτίας.
Και όλοι έχουμε την εμπειρία της μεγάλης δίψας της καρδιάς για ό,τι έχουμε χάσει, και τη λαχτάρα για ένα είδος ασφάλειας που μόνον ο Θεός μπορεί να μας δώσει. Συχνά προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε αυτή τη δίψα με πρόσκαιρα μέσα: τυχερά παιχνίδια, τρελός αγώνας για επαγγελματική άνοδο, κρουαζιέρα σε εξωτικά νησιά. Μερικές φορές προσπαθούμε να σβήσουμε τη δίψα μας με οινοπνευματώδη ποτά, ναρκωτικά ή ερωτικές ασυδοσίες. Αλλά όλες οι ακατονόμαστες επιθυμίες και ανεκπλήρωτες δραστηριότητες, βασικά, είναι συμπτώματα της αποξένωσής μας από το Θεό. Και δεν υπάρχει θεραπεία, εκτός αν έχουμε την εμπειρία της αγάπης Του στη ζωή μας.
Ποιος είναι ο μόνος τρόπος να ικανοποιηθεί η δίψα της ανθρώπινης καρδιάς;
«Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής. χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου. τερπνότητες είναι διά παντός εν τη δεξιά σου.» Ψαλμοί [ις΄] 16:11.
Πραγματική ικανοποίηση θα έρθει μόνον όταν εγκαταλείψουμε το νησί, όταν αυτό το χάσμα ανάμεσα σε μας και στο Θεό γεφυρωθεί, και είμαστε ικανοί να βαδίζουμε στην παρουσία Του.
2. ΓΕΦΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Δεν είναι μόνον οι άνθρωποι που απομονώθηκαν εξαιτίας της αμαρτίας. Και ο Θεός απομονώθηκε. Πόνεσε η καρδιά Του την ημέρα που ο Αδάμ και η Εύα έστρεψαν τα νώτα τους. Και ακόμη θλίβεται για τις ανθρώπινες πίκρες και τραγωδίες. Λαχταράει να ικανοποιήσει τις κρυφές επιθυμίες μας και να θεραπεύσει τα συναισθηματικά μας τραύματα. Δεν Του αρκεί να βλέπει απλώς με συμπόνια το χάσμα της αμαρτίας και του θανάτου που μας χωρίζει από Αυτόν. Αποφάσισε να κατασκευάσει μια γέφυρα.
Πώς ο ίδιος ο Θεός έγινε γέφυρα επάνω σε αυτό το χάσμα;
«Ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον διά να σώσει τους αμαρτωλούς.» Α΄ Τιμόθεον [α΄] 1:15.
Ο Χριστός πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία για την αμαρτία, πληρώνοντας ο Ίδιος τη θανατική ποινή. Διέθεσε την αναμάρτητη ζωή Του σε όσους αναζητούν τη συγχώρηση στο σταυρό. Ο σταυρός του Χριστού γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στις ανήσυχες λαχτάρες μας και στην ειρήνη και χαρά που ο Θεός μας δίνει. Συνδέει τη γη της αμαρτίας και το χαμένο τρόπο ζωής με τη χώρα της ανεξάντλητης ζωής.
Γιατί ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να έρθει;
«Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον, διά να κρίνη τον κόσμον, αλλά διά να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού.» Ιωάννην [γ΄] 3:16,17.
Ερχόμενος στον κόσμο μας, ο Ιησούς έκανε ξεκάθαρη την αντίθεση μεταξύ της βασιλείας του Θεού και της βασιλείας του Σατανά. Η ζωή Του, ο θάνατός Του και η ανάστασή Του έκαναν εφικτή τη συγχώρηση και τη σωτηρία των αμαρτωλών, χωρίς να ελαχιστοποιήσουν την αμαρτία, και απέδειξαν στο σύμπαν τον αληθινό χαρακτήρα τόσο του Χριστού όσο και του Σατανά. Η γέφυρα του τραυματισμένου και ματωμένου σώματος του Χριστού ανασύρει από το βάραθρο της αμαρτίας τους ανθρώπους. Η αγάπη γεφυρώνει το χάσμα, ικανώνοντας αυτούς που τοποθετούν την πίστη τους στο Χριστό ως Σωτήρα και Κύριό τους να βαδίζουν προς την αιώνια ζωή.
3. ΕΠΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
Αυτά τα επτά γεγονότα για τον Ιησού δεν ισχύουν για κανέναν άλλον άνθρωπο που έζησε ποτέ.
1. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΤΗ ΓΗ
Ποια είναι η ταυτότητα του Ιησού;
«Και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης.» Ησαΐας [θ΄] 9:6.
Αν και ο Ιησούς γεννήθηκε από ανθρώπινη μητέρα (Ματθαίον [α΄] 1:22,23), είναι Θεός - Θεός με ανθρώπινη σάρκα.
Από πότε διακηρύττει ο Ιησούς ότι υπάρχει;
«Πριν γείνη ο Αβραάμ εγώ είμαι.» Ιωάννην [η΄] 8:58.
Ο Ιησούς τόνισε τις λέξεις «εγώ είμαι», ο αυθύπαρκτος, πάντοτε υπήρχα και πάντοτε θα υπάρχω.
Ο Ντουάιτ Μούντυ, ο μεγάλος ευαγγελιστής του 19ου αιώνα, κάποτε είπε για την ενσάρκωση του Ιησού: «Θα ήταν μεγάλη θυσία από μέρους του Ιησού να έρθει στη γη και να λικνισθεί σε μια ασημένια κούνια, βρεφοκόμος Του να είναι ένας άγγελος και να τρέφεται με χρυσά κουτάλια. Αλλά ο Δημιουργός του ουρανού και της γης ήρθε και έλαβε ανθρώπινη σάρκα, γεννήθηκε σε ένα στάβλο από φτωχούς γονείς και σε χείριστο περιβάλλον».
Γιατί ήρθε ο Ιησούς στον κόσμο μας;
Ένας άγγελος είπε στον Ιωσήφ όταν επρόκειτο να γεννηθεί ο Ιησούς:
«Θέλει δε γεννήσει (η Μαριάμ) υιόν, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν. διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών.» Ματθαίον [α΄] 1:21.
Ο Ιησούς, ο Δημιουργός του σύμπαντος (Ιωάννην [α΄] 1:1-3,14), πρόθυμα ήρθε στον κόσμο μας για να μας λυτρώσει από την αμαρτία και το θάνατο. Το ίδιο το όνομά Του αποτελεί υπόσχεση ότι ικανώνει τον αδύνατο άνθρωπο να βρει την αληθινή ευτυχία και την αιώνια ζωή.
2. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΖΗΣΕ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΗ ΖΩΗ
«Ιησούν τον Υιόν του Θεού . . πειρασθέντα κατά πάντα καθ’ ομοιότητα ημών, χωρίς αμαρτίας.» Εβραίους [δ΄] 4:14,15.
Ο Ιησούς έζησε μια πραγματικά ηθικής τελειότητας ζωή με σάρκα και αίμα. Ο Θεός δεν περιορίσθηκε σε λόγια για να μας τραβήξει από τη ζωή της αμαρτίας. Το μεγαλύτερο επιχείρημα του Θεού δόθηκε με τη ζωή του Ιησού Χριστού. Διερχόμενος μέσα από όλες τις δοκιμασίες της ανθρώπινης ύπαρξης, ο Χριστός έζησε μια ζωή αναμάρτητη και πιο ελκυστική από οποιοδήποτε κήρυγμα.
Ο Σατανάς, ο μεγάλος αντίπαλος του Χριστού, έκανε τα πάντα στην επίγεια ζωή Του για να Τον παρασύρει στην αμαρτία. Όταν ο Ιησούς νήστεψε στην έρημο της Ιουδαίας μετά από τη βάπτισή Του και πριν αρχίσει τη διακονία Του, ο διάβολος εκσφενδόνισε τις πιο άγριες επιθέσεις του κατά της ακεραιότητας του Μεσσία (Ματθαίον [δ΄] 4:1-11). Και κατά την αξημέρωτη νύχτα στον κήπο της Γεθσημανής πριν από τη σταύρωσή Του, η πίεση του πειρασμού είχε φθάσει σε τέτοια ένταση που ο ιδρώτας Του ήταν σαν αιμάτινες σταγόνες (Λουκά [κβ΄] 22:44).
Κανένας άλλος δεν είχε αντιμετωπίσει τόσο παρατεταμένες δαιμονικές επιθέσεις. Αλλά ο Χριστός στάθηκε ακλόνητος απέναντι σε ό,τι ο διάβολος Του εκτόξευσε - «χωρίς αμαρτίας». Επειδή ο Ιησούς γεύθηκε όλη τη σειρά των ανθρώπινων προβλημάτων και πειρασμών, κατανοεί τους δικούς μας αγώνες και τις ανάγκες μας. Μπορεί «να συμπαθήσει εις τας ασθενείας ημών» (Εβραίους [δ΄] 4:15).
Γιατί ήταν ανάγκη ο Ιησούς να ζήσει αναμάρτητη ζωή;
«Διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού.» Β΄ Κορινθίους [ε΄] 5:21.
Μπορούμε να παραφράσουμε αυτή την περικοπή ως εξής: «Ο Θεός έκανε τον Ιησού, που ήταν αναμάρτητος, να γίνει αμαρτία για μας. και στη θέση της αμαρτωλής ζωής μας ο Ιησούς έδωσε την αναμάρτητη ζωή Του για να γίνουμε αναμάρτητοι χάρη σε Αυτόν.» Ο Ιησούς νίκησε τον πειρασμό και έζησε αναμάρτητη ζωή με τον έκδηλο σκοπό να την περάσει σε μας, στη θέση της παλιάς αμαρτωλής ζωής μας. Να, πώς δικαιώνονται οι αμαρτωλοί - δηλωμένοι δίκαιοι ενώπιον του Θεού μόνο με την αξία του Χριστού.
3. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ
Πόσοι άνθρωποι έχουν αμαρτήσει;
«Επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού.» Ρωμαίους [γ΄] 3:23.
Ποια είναι η τιμωρία της αμαρτίας;
«Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος . το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.» Ρωμαίους [ς΄] 6:23.
Γιατί πέθανε ο Ιησούς;
«Μόλις υπέρ δικαίου θέλει αποθάνει τις. επειδή υπέρ του αγαθού ίσως και τολμά τις να αποθάνη. Αλλ’ ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών.» Ρωμαίους [ε΄] 5:7,8.
«Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.» Ιωάννην [α΄] 1:29.
Όλοι μας έχουμε αμαρτήσει και είμαστε καταδικασμένοι στον αιώνιο θάνατο - την έσχατη των ποινών για την αμαρτία. Αλλά ο Ιησούς πέθανε στη θέση μας. Έγινε «υπέρ ημών αμαρτία» (Β΄ Κορινθίους [ε΄] 5:21), πληρώνοντας έτσι τη θανατική καταδίκη μας. Η πράξη του θανάτου Του είναι ένα δώρο που ξεχρεώνει τις δικές μας αμαρτίες, «το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών» (Ρωμαίους [ς΄] 6:23).
Μια μέρα στο στρατόπεδο θανάτου των Ναζί στο Άουσβιτς, ο διοικητής ανακοίνωσε ότι δέκα φυλακισμένοι έπρεπε να εκτελεσθούν επειδή ένας είχε δραπετεύσει. Δέκα ονόματα διαβάσθηκαν στο πεδίο ασκήσεων. Όταν ο τελευταίος άκουσε το όνομά του, φώναξε με αγωνία: «η γυναίκα μου και τα παιδιά μου!»
Ξαφνικά ένας ηλικιωμένος φυλακισμένος άνοιξε δρόμο και βρέθηκε μπροστά. Ήταν ο πατήρ Μαξιμιλιανός Κόλμπε, ένας άγιος άνθρωπος που κατάφερνε να μοιράζεται με άλλους τη χαρά του Θεού ακόμη και στη φρίκη του Άουσβιτς. «Κύριε Διοικητά», είπε ο Κόλμπε, παρακαλώ, μπορώ να πάρω τη θέση του;»
Ο αξιωματικός των S.S. διέταξε τον Κόλμπε να ενωθεί με τους άλλους εννέα που κατευθύνονταν στο μπλοκ 13, όπου στο σκοτεινό δύσοσμο υπόγειό του ήταν καταδικασμένοι να πεθάνουν από την πείνα. Για αρκετές ημέρες στη συνέχεια, οι άνθρωποι άκουγαν τις προσευχές και τους ύμνους που έρχονταν από το κελί του Κόλμπε. Τελικά τον φόνευσαν με ένεση φαινικού οξέος.
Ο πατήρ Κόλμπε είχε διαβιώσει μια ζωή ηρωικής αρετής κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Όμως ήταν πρόθυμος να θυσιάσει αυτή τη ζωή του για έναν ξένο που είχε ανάγκη. Αγάπη σαν και αυτή είναι πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση. Αλλά ο Ιησούς πρόσφερε την τέλεια και δίκαιη ζωή Του ως δώρο για τον πιο ανάξιο. Με το θάνατό Του «έχομεν ειρήνην προς τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Ρωμαίους [ε΄] 5:1).
4. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ
Ο θάνατος του Ιησού στο σταυρό δεν ήταν το τέλος της ανεπανάληπτης ιστορίας Του. Δεν θα μπορούσε να παραμείνει ένας νεκρός Σωτήρας. Εξακολουθεί να εργάζεται στον κόσμο μας σήμερα.
«Αλλ’ εάν ο Χριστός δεν ανέστη, ματαία η πίστις σας. έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών. Άρα και οι κοιμηθέντες εν Χριστώ απωλέσθησαν.» (Α΄ Κορινθίους [ιε΄] 15:17,18).
Ο Μωάμεθ και ο Βούδας παρουσίασαν στον κόσμο κάποιες μεγάλες φιλοσοφικές αλήθειες. Ενέπνευσαν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Αλλά δεν έχουν υπερφυσική δύναμη να δώσουν ζωή, εφόσον και αυτοί παραμένουν στον τάφο τους.
Επειδή ο Ιησούς αναστήθηκε την τρίτη ημέρα (Λουκά [κδ΄] 24), ποια υπόσχεση μπορεί να κάνει για μας;
«Και ο ζων, και έγεινα νεκρός. και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων. αμήν. και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου.» (Αποκάλυψις [α΄] 1:18).
Μόνον ο Ιησούς που βγήκε από τον τάφο μπορεί να αποδείξει ότι νικάει το μακάβριο φάσμα του θανάτου.
Ποια επιπρόσθετη υπόσχεση μας έκανε ο αναστηθείς Χριστός;
«Διότι εγώ ζω, και σεις θέλετε ζη.» Ιωάννην [ιδ΄] 14:19.
Ο Ιησούς είναι ζωντανός. Αυτός που παρουσιάσθηκε μετά την ανάστασή Του και αναφώνησε: «Είμαι ζων», τώρα μπορεί να μας προσφέρει ζωή αιώνια. Θα μένει στις καρδιές μας αν Τον προσκαλέσουμε.
Καλύπτει ο αναστημένος Χριστός τις ανάγκες μας σήμερα;
«Ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.» Ματθαίον [κη΄] 28:20.
Άνδρες και γυναίκες σε όλο τον κόσμο γνωστοποιούν την εμπειρία τους με ποιον τρόπο ο Χριστός τους ελευθέρωσε από τις χείριστες εξαρτήσεις και τα βαθύτερα συναισθηματικά τραύματα. Μια συναυλία από τέτοιες μαρτυρίες δείχνει τη δύναμη του αναστημένου Σωτήρα.
Ένας σπουδαστής μιας παλαιότερης σειράς μαθημάτων έγραψε αυτές τις λέξεις ευγνωμοσύνης σε ένα Απαντητικό Φύλλο: «Ήμουν αλκοολικός. Μια μέρα φεύγοντας από το μπαρ, βρήκα μια κάρτα στο πεζοδρόμιο που γνωστοποιούσε τα βιβλικά σας μαθήματα. Την πήρα, τη συμπλήρωσα και έκανα την πρώτη γνωριμία μου με το Χριστό. Λίγο μετά που πήρα τα βιβλικά μαθήματα, έδωσα την καρδιά μου στο Θεό και έχασα την όρεξη για ουίσκι.»
Ο Ιησούς ανέλαβε τη ζωή αυτού του ανθρώπου και του έδωσε την ικανότητα να νικήσει την εξάρτηση. Μια νέα δύναμη μπήκε στη ζωή του, που αποδείχθηκε δυνατότερη από τους παλιούς καταπιεστικούς του εθισμούς. Επειδή ο Χριστός είναι ο αναστημένος Σωτήρας, μπορεί να σώσει εκείνους οι οποίοι ζητούν τη βοήθειά Του.
5. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Λίγο μετά την ανάστασή Του ο Ιησούς γύρισε στον Πατέρα Του.
«Και αφού (ο Ιησούς) είπε ταύτα, βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών.» Πράξεις [α΄] 1:9.
Ακριβώς πριν από την ανάληψή Του ο Ιησούς ποια υπόσχεση έδωσε στους οπαδούς Του;
«Ας μη ταράττηται η καρδία σας. πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα. ει δε μη, ήθελον σας ειπεί. υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον. Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να ήσθε και σεις όπου είμαι εγώ.» Ιωάννην [ιδ΄] 14:1-3.
6. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΑΚΟΝΕΙ ΩΣ ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΙΕΡΕΑΣ
Ο Ιησούς αδιάλειπτα επιζητεί να ετοιμάσει για σένα έναν τόπο στον ουρανό. Ο μοναδικός σκοπός Του να έρθει, να ζήσει, να πεθάνει, να αναστηθεί και να αναληφθεί, είναι για να κάνει εφικτή τη σωτηρία για όλους τους ανθρώπους. Τα ακόλουθα λόγια της Βίβλου περιγράφουν ολοκάθαρα τις προθέσεις Του για μας:
«Επειδή λοιπόν τα παιδία εμέθεξαν από σαρκός και αίματος, και αυτός παρομοίως μετέλαβεν από των αυτών, διά να καταργήση διά του θανάτου τον έχοντα το κράτος του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον, και ελευθερώση εκείνους, όσοι διά τον φόβον του θανάτου ήσαν διά παντός του βίου υποκείμενοι εις την δουλείαν. . . Όθεν έπρεπε να ομοιωθή κατά πάντα με τους αδελφούς, διά να γείνη ελεήμων και πιστός αρχιερεύς εις τα προς τον Θεόν, διά να κάμνη εξιλέωσιν υπέρ των αμαρτιών του λαού. Επειδή καθ’ ό,τι αυτός έπαθε πειρασθείς, δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους.» Εβραίους [β΄] 2:14-18.
Σύμφωνα με την περικοπή αυτή, ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο μας με μια σωτήρια αποστολή:
Να ελευθερώσει τους ανθρώπους από τη δυστυχία και τη σκλαβιά της αμαρτίας.
Να συμφιλιώσει τον άνθρωπο με το Θεό, προσφέροντας τη διακονία Του ως ελεήμων και πιστός Αρχιερέας.
Να εκριζώσει τελικά την αιτία της αμαρτίας, τη θλίψη και το θάνατο, καταστρέφοντας το διάβολο.
Ο Ιησούς ως ιερέας και Μεσίτης μας, είναι συνέχεια στην παρουσία του Πατέρα Του υπέρ ημών. Ο ίδιος ο Ιησούς που ευλόγησε τα παιδιά, που αποκατέστησε τη μοιχαλίδα και συγχώρησε τον εκπνέοντα ληστή, τώρα προσφέρει στον ουρανό τις υπηρεσίες Του για μας και «δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους» (Εβραίους [β΄] 2:18).
7. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ
Πριν αναληφθεί στον ουρανό, ποια υπόσχεση έδωσε ο Χριστός;
«Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να ήσθε και σεις όπου είμαι εγώ.» Ιωάννην [ιδ΄] 14:3.
Όταν ο Ιησούς επιστρέψει, θα μας ελευθερώσει μια για πάντα από την αμαρτία, τις ασθένειες, την τραγωδία και το θάνατο που μαστίζουν αυτόν τον πλανήτη. Θα μας καλωσορίσει στο νέο κόσμο της αιώνιας ευτυχίας και της αιώνιας ζωής - στην παρουσία του Θεού. Τα Τεύχη 7 ως 10 θα διερευνήσουν τι θα συμβεί όταν ο Ιησούς επιστρέψει.
Ο ΙΗΣΟΥΣ . . .
ΗΡΘΕ ως Θεός με ανθρώπινη σάρκα.
ΕΖΗΣΕ μια αναμάρτητη ζωή στη θέση μας.
ΠΕΘΑΝΕ για τις αμαρτίες μας.
ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ για να μας ελευθερώσει από το θάνατο.
ΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ για να μας ετοιμάσει κατοικία στον ουρανό.
ΔΙΑΚΟΝΕΙ κάθε μέρα ως αρχιερέας μας.
ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ να μας πάρει κοντά Του για πάντα.
4. ΑΔΙΑΠΤΩΤΗ ΑΓΑΠΗ
Η ιστορία είναι από ένα γάμο με συνοικέσιο στην Ταϊβάν μεταξύ του Ου Λογκ και μιας κοπέλας που το όνομά της σημαίνει χρυσό λουλούδι. Ας την ονομάσουμε Χρυσάνθη. Όταν ο Ου Λογκ σήκωσε το πέπλο της νύφης μετά την τελετή του γάμου, ξαφνιάστηκε και αηδίασε. Το πρόσωπο της κοπέλας ήταν βλογιοκομμένο.
Μετά από αυτό, ο Ου Λογκ είχε όσο γίνεται λιγότερες σχέσεις με τη γυναίκα του. Αυτή προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο για να τον ευχαριστήσει. εργαζόταν σκληρά στο σπίτι ελπίζοντας ότι ο άνδρας της θα τη δεχθεί τελικά. Αλλά αυτός παρέμεινε ψυχρός και αδιάφορος σε όλες τις εκδηλώσεις τρυφερότητας. Η Χρυσάνθη ζούσε σχεδόν σαν χήρα.
Έπειτα από δώδεκα χρόνια συμβατικού γάμου, ο Ου Λογκ άρχισε να χάνει την όρασή του και από τα δύο μάτια. Ο γιατρός είπε ότι θα τυφλωνόταν τελείως αν δεν έκανε μεταμόσχευση του κερατοειδούς χιτώνα. Αλλά η εγχείρηση στοίχιζε πολύ και ο κατάλογος αναμονής μεγάλος.
Η Χρυσάνθη έκανε υπερωρίες τα απογεύματα για να συγκεντρώσει χρήματα. Μια μέρα ο Ου Λογκ πληροφορήθηκε ότι ο κερατοειδής κάποιου ήταν στη διάθεσή του μετά από ένα δυστύχημα. Πήγε βιαστικά στο νοσοκομείο για την εγχείρηση.
Μετά την ανάρρωσή του απρόθυμα αποφάσισε να δει τη γυναίκα του για να την ευχαριστήσει για τα χρήματα που αυτή είχε συγκεντρώσει. Όταν γύρισε το σκυμμένο κεφάλι της, κόπηκε η αναπνοή του Ου Λογκ. Η γυναίκα του τον ατένιζε με σβηστά μάτια χωρίς τον κερατοειδή χιτώνα. Καταβλημένος από συγκίνηση, σωριάσθηκε στα πόδια της και αναλύθηκε σε λυγμούς. Και τότε, για πρώτη φορά από την εποχή του γάμου τους πρόφερε το όνομά της: Χρυσάνθη.
Ο Ιησούς λαχταράει να σχετισθεί με εκείνους που χρόνια Του έδειχναν αδιαφορία. Λαχταράει να προφέρουμε το όνομά Του ως Σωτήρα μας. Θυσίασε όχι μόνο τα μάτια Του, αλλά όλο το σώμα Του για να αποδείξει την αμείωτη αγάπη Του. Η αγάπη αυτή είναι τόσο ισχυρή που «ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον διά να σώση τους αμαρτωλούς» (Α΄ Τιμόθεον [α΄] 1:15).
Η μεγάλη θυσία του Χριστού γεφύρωσε την αδιαφορία που προκαλούσε την αλλοτρίωσή μας. Έχεις ανακαλύψει προσωπικά ότι ο Θεός θέλει να σε τραβήξει από το χάσμα και να σε πάρει στα χέρια Του; Θα ανταποκριθείς με την προσευχή, «Ιησού Σε αγαπώ. Σε ευχαριστώ για την απίστευτη θυσία Σου. Έλα στην καρδιά μου και σώσε με τώρα - σώσε με ολόκληρο, σώσε με τελείως, σώσε με για την αιωνιότητα»;