Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ. 

Ο μεγαλύτερος ανατολικός ορθόδοξος Θεολόγος του 20ού αιώνος, ο Γ.Φλωρόφσκυ, αντιπροσωπεύει το μεγαλείο και την ντροπή της Ορθοδοξίας. Δάσκαλος όλων, από τον Ρωμανίδη και τον Ζηζιούλα, μέχρι τον Γιανναρά και την Ακαδημία Βόλου, την Σύναξη και τις Θεολογικές σχολές, προσπαθώντας να μας απελευθερώσει από την Βαβυλώνειο αιχμαλωσία της λογικής μας, μας υπέταξε στον εαυτό του. 

Και ενώ το μόνο Θεολογικό αξίωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Κυρίου είναι: εξουθένωσε την λογική σου, και ενώ διαθέτουμε δασκάλους και Θεολόγους που ανήκουν στην Πατερική μας παράδοση, όπως τους Γέροντες του αιώνος μας και τους Σιλουανό και Σωφρόνιο μαζί με τους μαθητές τους, τα καλύτερα πνεύματα της Ορθοδοξίας κατασπαράσσονται μεταξύ τους, συνεχίζοντας την ατέρμονη διαμάχη του Φλωρόφσκυ με τον Μπουλγκάκοφ, για τα μάτια του Σολόβιεφ. 

Ο Φλωρόφσκυ, κήρυξε την επιστροφή στους Έλληνες Πατέρες για την Σωτηρία της Θεολογίας και ταυτοχρόνως εργάστηκε με ζήλο για την δημιουργία μίας μετα-πατερικής Θεολογίας που εκμηδένισε απολύτως την ιδέα της σωτηρίας. Τελικώς χρησιμοποίησε τους Πατέρες για την υπεράσπιση των ιδεών του, για να νικήσει στην διαμάχη, σαν δικηγόρος υπεράσπισης τού εαυτού του στο δικαστήριο που έστησε, ενάντια στον Μπουλγκάκοφ. Όπως κάνουν όλοι οι σημερινοί Θεολόγοι, οι κατά φαντασίαν Χριστιανοί, οι «χαρισματούχοι» της λογικής, υπερασπιζόμενοι τον εαυτό τους.